วันนี้เสียทรัพย์มากมายครับ
เนื่องจากตอนนี้ที่บ้านกำลังทำห้องใหม่อยู่ห้องนึง ซึ่งจะเป็นห้องใหม่ของผมเองในอนาคต คราวนี้ก็มันส์มือสิครับ รายได้ก็เริ่มมีแล้ว ท่านผู้ปกครองเลยบอกว่าอยากได้อะไรก็ไปหาซื้อมาเองละกัน
ด้วยความที่ก็ไม่ค่อยรู้แหล่งซื้อเฟอร์นิเจอร์อะไรเท่าไหร่ สรุปก็ไปลงเอยดูตาม 'ห้าง' ซึ่งก็หนีไม่พ้น Index Living Mall กับ SB Design Center เนื่องจากใหญ่ มีแคตาล็อกให้หยิบกลับมานั่งดูพิจารณาได้ง่ายๆ
...แต่ราคาก็สูงไปด้วยเนี่ยสิ...
รูดปรื๊ดไปทีก็สะท้านไปทั้งตัว... พี่คนขายเค้าจะเข้าใจเรามั้ยน้าาา ว่าที่นั่งหัวโด่มาเลือกของเองคนเดียวเนี่ย ตังค์ผมเองนะคร้าบพี่ ของสวยน่ะผมไม่เถียง แต่งบผมจำกัดคร้าบบบบ
จริงๆนะครับ คนที่เริ่มมีรายได้ ค่าใช้จ่ายก็เพิ่มขึ้นมาทันตาเห็น
ตั้งแต่ค่าอาหาร กลางวันอย่างต่ำก็ปาเข้าไปห้าสิบแล้ว ถ้าวันไหนรีบ ต้องกินใต้ตึก ก็เตรียมเสียหลักร้อยไปได้เลย (ออฟฟิศก็ดั๊นอยู่ในตึกเกรดเอ ราคาอาหารก็โหดตามไปด้วย)
แต่นั่นไม่น่ากลัวกับความคิดที่ว่ามีเงินแล้ว ก็ใช้กันมันส์สิครับ
หลายคนคงพอได้ยินมาว่างานที่ทำอยู่ตอนนี้นั้นแสนจะหนัก คงได้เงินอย่างเดียว ไม่มีเวลาใช้... ทีแรกก็คิดอย่างนั้นเหมือนกันครับ แต่พอมาถึงสิ้นเดือนทีไร 'เงินมันหายไปทู้กที' :P
ก็คงอย่างที่ว่าแหละครับ ผู้ชายไม่ค่อยชอปเท่าไหร่ แต่จ่ายทีก้อนโตมากมาย
ไอ้ 'ก้อนโต' พวกนี้ก็ไม่กองกับบรรดา Gadget ทั้งหลาย ตั้งแต่เม้าส์สุดเลิฟ น้องแมงกะพรุน(Soundsticks II) ล่าสุดก็ค่าเฟอร์ในห้องเนี่ยแหละ (ซึ่งคงยังไม่หมดแค่นี้ ยังต้องซื้ออีกหลายชิ้น)
เนื่องจากตอนนี้ที่บ้านกำลังทำห้องใหม่อยู่ห้องนึง ซึ่งจะเป็นห้องใหม่ของผมเองในอนาคต คราวนี้ก็มันส์มือสิครับ รายได้ก็เริ่มมีแล้ว ท่านผู้ปกครองเลยบอกว่าอยากได้อะไรก็ไปหาซื้อมาเองละกัน
ด้วยความที่ก็ไม่ค่อยรู้แหล่งซื้อเฟอร์นิเจอร์อะไรเท่าไหร่ สรุปก็ไปลงเอยดูตาม 'ห้าง' ซึ่งก็หนีไม่พ้น Index Living Mall กับ SB Design Center เนื่องจากใหญ่ มีแคตาล็อกให้หยิบกลับมานั่งดูพิจารณาได้ง่ายๆ
...แต่ราคาก็สูงไปด้วยเนี่ยสิ...
รูดปรื๊ดไปทีก็สะท้านไปทั้งตัว... พี่คนขายเค้าจะเข้าใจเรามั้ยน้าาา ว่าที่นั่งหัวโด่มาเลือกของเองคนเดียวเนี่ย ตังค์ผมเองนะคร้าบพี่ ของสวยน่ะผมไม่เถียง แต่งบผมจำกัดคร้าบบบบ
จริงๆนะครับ คนที่เริ่มมีรายได้ ค่าใช้จ่ายก็เพิ่มขึ้นมาทันตาเห็น
ตั้งแต่ค่าอาหาร กลางวันอย่างต่ำก็ปาเข้าไปห้าสิบแล้ว ถ้าวันไหนรีบ ต้องกินใต้ตึก ก็เตรียมเสียหลักร้อยไปได้เลย (ออฟฟิศก็ดั๊นอยู่ในตึกเกรดเอ ราคาอาหารก็โหดตามไปด้วย)
แต่นั่นไม่น่ากลัวกับความคิดที่ว่ามีเงินแล้ว ก็ใช้กันมันส์สิครับ
หลายคนคงพอได้ยินมาว่างานที่ทำอยู่ตอนนี้นั้นแสนจะหนัก คงได้เงินอย่างเดียว ไม่มีเวลาใช้... ทีแรกก็คิดอย่างนั้นเหมือนกันครับ แต่พอมาถึงสิ้นเดือนทีไร 'เงินมันหายไปทู้กที' :P
ก็คงอย่างที่ว่าแหละครับ ผู้ชายไม่ค่อยชอปเท่าไหร่ แต่จ่ายทีก้อนโตมากมาย
ไอ้ 'ก้อนโต' พวกนี้ก็ไม่กองกับบรรดา Gadget ทั้งหลาย ตั้งแต่เม้าส์สุดเลิฟ น้องแมงกะพรุน(Soundsticks II) ล่าสุดก็ค่าเฟอร์ในห้องเนี่ยแหละ (ซึ่งคงยังไม่หมดแค่นี้ ยังต้องซื้ออีกหลายชิ้น)
ตอนนี้เลยเริ่มหาวิธีคุมค่าใช้จ่าย เลยพยายามเก็บทุกสลิปบัตรเครดิต / บัตรเอทีเอ็ม แล้วเอามาลองทำบัญชีส่วนตัวขึ้นมาขำๆ แต่ผลออกมาไม่ค่อยขำเลยครับ ของแบบนี้ไม่ลองไม่รู้ ถ้าใครได้ลองทำจะตกใจเหมือนๆกัน ว่านี่ตูจ่ายไปกับค่าไอ้นี่มันมากขนาดนี้เลยเหรอ !!!
เห็นทีคงจะต้องตั้งเป้าการออมสักที นับตั้งแต่เดือนนี้ คงต้องออมให้ได้ 40% ของเงินเดือนให้ได้ ฮึ่ย! (จะไหวมั้ยน้าาา)
ไม่ทราบว่า เพื่อนๆแต่ละคนมีการตั้งเป้าการใช้เงินกันบ้างรึเปล่า เช่น เป้าการออม หรือเงินให้พ่อแม่ในแต่ละเดือน?? หรือถ้าใครมีทริกก็มากระซิบกันบ้างนะครับพ้ม :)
ภูเก็ต (Nov 07) 
{J} in Angkor Dec 06 (
{J} Work n' Travel USA 
{J} in UK (
บัญชีรายับ-รายจ่ายนี่ทำอยู่บ่อย ๆ นะ...
ที่ว่า "บ่อย ๆ" ก็เพราะไม่เคยทำได้นานนั่นแหละ
เพราะทำบัญชีแล้วก็พยายามจะบันทึกทุกอย่างทุกบาททุกสตางค์ ก็เลยหมดแรงเอาได้ง่าย ๆ
กูทำมาตลอดเกินสองปีละ ทำทุกวัน จดอย่างละเอียด
แต่สิ้นเดือนทีไรก็รวมพลาดตลอด มีแค่เดือนเดียวมั้งที่ถูกเป๊ะๆๆๆ