(คำเตือน : บล็อกนี้ ทั้งรูป ทั้งวีดีโอ ทั้งเรื่อง ยาวโคตรๆ อย่าเพิ่งเบื่อ ค่อยๆอ่านไปละกัน นะ นะ... อย่าลืมเม้นท์ด้วย)

ในที่สุด วันที่หลายๆคนรอคอยก็มาถึง กับ IE TRIP ที่จัดกะให้สลายความเครียดจากการสอบเต็มที่ คือจัดหลังสอบอาทิตย์เดียวไปเลย ผลก็คือ... ได้ผลเกินคาด น้องปีสองยกขโยงมาเจ็ดสิบ ปีเราอีกห้าสิบ ปีสี่อีกสี่สิบ นับรวมได้ 160 กว่าหัว เยอะที่สุดในบรรดาทุกทริป (มหาลัย) ทีไปมา

จะนับว่า ประสบความสำเร็จเกินไปก็ได้มั้ง ปีที่แล้วนี่ปีสอง(รุ่นเรานั่นแหละ) ไปกันแค่สิบกว่าคน แต่ไอ้ความสำเร็จเนี่ยแหละ ทำเอาพวกเราซีดกันเป็นแถวๆ เพราะงานนี้ ปีสามเป็นโต้โผนี่หว่า งบบานปลายสุดๆ อย่างเรื่องรถ แทนที่นั่งรถคันสองคันไป ต้องเรียกรถเพิ่มมาเป็นสามคันแทน

ระหว่างรอรถก็ หนีไม่พ้นวงไพ่นั่นแหละ แต่ที่ดูมาแรงสุด ไม่ใช่ไพ่กินตัง แต่กลับเปน ไพ่หมอดูแมค(โนเลีย) ที่ตีความได้บทกระจุยมากๆ จนเล่นเอาคู่เหมียว(ฉายาใหม่ เด๋วเล่าที่มาทีหลัง)กระเจิงไปนิดสๆ์

กว่ารถจะมาได้ก็ห้าทุ่ม ขับช้าๆแบบปลอดภัยไว้ก่อนไป กว่าจะถึงก็ตีสามครึ่งโน่นนน ที่ไม่น่าเชื่อที่สุดก็คือ ระหว่างการเดินทางสี่ชั่วโมงครึ่งนั้น ไอ้อุ้ยกะไอ้เกท มันเม้าท์ได้ตลอดซีนการเดินทาง (โดยมีไอ้กี้ฟังและร่วมแจมอยู่ตลอด) กระทั่งถึงที่พักแล้วเข้านอน อีสองตัวนี้ก็ยังไม่เลิกแ์ฉยันเช้า (เม้าท์ทุกเรื่อง ตั้งแต่ gossip จน ญ แท้ๆได้ฟังยังต้องส่ายหน้าเม้าท์เรื่องผี เม้าท์เรื่องอาจารย์ แม้กระทั่งเม้าท์เรื่องการเจริญสติภาวนา - โดยมีคุณเอก คุณกลด และคุณหมูให้ความรู้.... อนุโมทนาด้วยคน)

และไอ้ด้วยการที่ไปร้อยหกสิบกว่าคนเนี่ยแหละ สังขบีชรีสอร์ท ที่สุดจะมีห้องพักเหลือเฟือตอนไปทริปกรุ๊ปเอปีที่แล้ว (แปดสิบกว่าคน) ก็เลยโคตรจะแคบไปถนัดตา ปีสามได้บ้านไปสามหลัง แบ่งให้ ญ1 ช2 แค่บ้านเรานี่ก็ปาเข้าไปหลัีงเดียว 19 คน (ห้องน้ำหนึ่ง) ยัดกันสุดๆไปเลยว่ะ ยังดีที่ยังมีห้องน้ำรวมส่วนกลางอีกห้องนึง

แต่ไอ้ความคับแคบมันไม่หยุดแค่นี้อะดิ เพราะบ้านหลังเรากลายเปนศูนย์รวมของปีสามไปซะแล้ว เช้ามาแก๊งผู้หญิงก็บุกมาถล่มตั้งวงเล่นไพ่ เล่น magic quest, uno stacko รวมไปถึงการระดมพลประชุม (ที่ยัดเข้าไปในห้องนอนเล็กๆกว่าสี่สิบคน)



และแล้วคืนแรกก็ผ่านไปโดยไม่ได้นอน คืออีตอนแรกก็กะจะนอนอะนะ แต่มันไม่หลับเพราะพี่ปีสี่เค้าตั้งวงร้องเพลงข้างๆบ้าน เสียงมันก็เข้ามา เลยออกไปเล่นไพ่แทน ผลก็ เสียหายยับเยินครับ งานนี้ -_- ไม่น่าเลยกู ก็ฝืนสังขารจนเจ็ดโมง กินข้าวเช้า แล้วก็รีบมุดรูเข้านอน นอนไปได้สักพัก ได้ยินเสียงกุกกัก อ่อออ ไอ้แมคนั่นเอง ลูกค้ามารอคิวดูหมอตั้งแต่เช้า (แล้วก็เห็นมันมีคิวมาดูเรื่อยๆยันบ่าย) สุดท้ายก็ต้องตื่นขึ้นมาด้วยความจำใจ




แป๊บเดียวก็ได้เวลาอาหารเที่ยงอีกและ อาหารรสชาติยังจืดชืดแทบกินไม่ลงเหมือนเคย ซึ่งเหมือนจะเปนกลยุทธ์คล้ายๆอาหารกลางวันโรงเรียนรึเปล่าก็ไม่ทราบ คือกองทัพรถเข็น ขายไอติม ขายเครป ขายส้มตำไก่ทอดก็มาบุก แน่นอนว่าได้ตังค์พวกเราไปหลาย

หลังจากฟาดไอติมกันเกลี้ยง ก็ได้เวลาเข้า WAR ROOM ประชุมคิดกิจกรรมกัน ผลคือทำกิจกรรมฐาน 4 ฐาน แบ่งให้ปีสี่ไปฐานนึง ส่วนปีสาม มีสามอัน อันแรกไปลงเล่นบอลในทะเล อีกอันเปนเกมคล้ายๆเกมโซน และอันสุดท้ายคือจับคู่ Verb, Adv แล้วเล่นละครตาม (ซึ่งเตรียมคำและฉลากไว้แล้วตั้งแต่ก่อนมา)

ไอ้เราก็ไปช่วยไอ้กี้ทำเกมโซนแบบชิลๆ แต่ส่วนมากแทบไม่ได้ไปยุ่งไรเลยมากกว่า 55 แต่ที่มันส์ที่สุดคือไอ้ฐานจับคำเนี่ยแหละ ฮาแบบว่า ฮาโคตรๆ ครีเอทสุดๆ เสียดายที่โยนกล้องไปให้แจนถ่ายช้าไปหน่อย แต่ชอตที่ประทับใจที่สุดคือโจทย์ที่จับฉลากได้คำว่า 'อ่อยอย่างสวยงาม' ซึ่งได้ไอ้น้องผู้ชายคนนึง มันทำไงรุ้มั้ยครับ มันลงไปที่ทะเล แล้วมันก็นั่งคุกเข่า หัวจุ่มน้ำ แล้วสะบัดขึ้นมาจากน้ำแบบทาทา (สะบัดขึ้นมาตรงๆใ้ห้ผมที่คลุมหน้าตอนแรกเหวี่ยงไปด้านหลังน่ะ) ก่อนที่จะแอ่นตัวขึ้นแล้วเอามือลูบซิคแพคของแม่ง ตั้งแต่อกลงไปถึงสะดือ ไปพร้อมหน้าที่ได้ฟีลสุดๆ แล้วค่อยๆคลานเลื้อยขึ้นมา (แบบทาทาอีก) จนถึงหาด เรียกเสียงกรี๊ดจากเพื่อนๆพี่ๆ (โดยเฉพาะพี่ผู้หญิง)ได้อย่างแรง สวยงามเบ็ดเสร็จจริงๆน้อง

มีอีกอันที่ครีเอทจนต้องยกนิ้วให้ คือคำว่า 'แหกอย่างสิ้นเชิง' โจทย์นี้น้องผู้หญิงได้ไป ตอนแรกก็เสียวแล้วว่ามันจะทำไงว้า ปรากฏว่า น้องแก เอาไม้มาขีดทรายสองเส้น เป็นเส้นโค้งครับ แล้วน้องกะเพื่อนแกก็ทำเสียง แอ๋นนนนนนนน แอ๋นนนนนนนนนนนนนนน (แบบมอไซค์ซิ่ง) วิ่งเข้าไปในโค้่ง แล้วก็ แหกโค้ง ลงไปกลิ้งๆขลุกๆ โดยสิ้นเชิง นั่นเอง

ส่วนคำอื่นๆที่ฮาพอๆกัน ก็โหลดวีดีโอดูละกัน ขอรับประกันว่าฮาสุดๆ ไม่ดูไม่ได้



พอเกมจบ ฟรีไทม์ ก็ได้เวลาเล่นอะไรติ๊งต๊องๆตามประสาเด็กไออี ไม่ว่าจะเป็นเล่นจานร่อน ซึ่งเล่นไปสักพักก็มีคนแยกไปเล่นบานาน่าโบ๊ท ส่วนไอ้เราก็เลื้อยขึ้นบกมาเล่น 'แปะแข็ง' กะพี่ๆปีสี่กันต่อ คือ ทุกคนคงจำได้ใช่มั้ยครับว่าตอนเด็กๆนี่เล่นแปะแข็งกันเปนชั่วโมง แต่ไอ้นี่ เล่นไปได้สิบกว่านาทีนี่เหนื่อยแทบคลาน ไม่รู้เพราะอะไร แต่ที่รู้แน่ๆคือมันวุ่นมากอย่างกะการ์ตูนไร้สมองที่เห็นได้ทั่วไป เอาเปนว่า มันเล่นกันยี่สิบกว่าคน แล้วมันวิ่งกันวุ่นไปหมด ไม่รู้ว่าใครกันแน่ที่เป็นคนแปะ แล้วคือเจอใครมันก็'คลาย' ให้กันหมด คือวิ่งอยู่ดีๆคนก็ยังมาแปะแล้วบอกคลายนั่นแหละ เหนื่อยสัดๆ จนบางครั้งนี่แอบแกล้งยืนแข็ง (ทั้งๆที่ไม่แข็ง) เพราะขี้เกียจวิ่งแล้วว่ะ 555 เกมส์นี้ฮามาก คนดูมันยังขำเลยมั้ง เพราะมั่วกันอย่างแรง สุดท้ายก็หยุดเล่นกันโดยอัตโนมัติ เพราะทั้งเหนื่อย ทั้งฮาจนวิ่งต่อไม่ไหว +_+

เมื่อเห็นว่าแปะแข็งมันไม่รอด พี่แกเลยเสนอให้เล่นเกมส์ใหม่คือ ตี่จับ แทน ซึ่งตี่จับเวอชั่นเด็กมหาลัยปีสองพันหกนี่ กว่าจะเถียงกติกาจนได้ข้อตกลงกันนี่ก็เล่นเอาฮากันสุดๆ แถมเล่นไปก็งงๆ ต้องตกลงกติกากันตลอด คือเข้าใจมะว่าสมัยเด็กๆเนี่ย แรงมันก็น้อยพอๆกัน แต่ไอ้ตอนนี้เนี่ย ไอ้คนเข้าไปเปนตี่นี่ เหมือนเข้าสู่แดนประหารให้เค้ารุมทึ้่งว่างั้นเหอะ (ภาพมันเปนอย่างงั้นจริงๆ) ฮาโคตรๆ และแน่น้อน ว่าเกมส์นี้ 'ไม่รอด' ตามระเบียบเช่นเดียวกัน

ช่วงเย็น ความฮายังมาได้อีก เพราะตอนบ่ายระหว่างเล่นกิจกรรมฐาน ก็มีการแจกโจทย์ละครให้น้องๆแต่ละกลุ่ม โดย assign ตัวละคร theme เรื่อง เพลงบังคับไปให้ ซึ่งขอบอกว่าหลายๆคนได้บทที่เหมือนโคตรๆ ไม่ว่าจะเปนอาจาร์ยยิ่งศักดิ์ ตูนบอดี้แสลม ในขณะที่บางคนได้บทที่เป็นกูก็กลุ้มแทน เช่น สายชำระ โรลออน เป็นต้น

กลุ่มที่เจ๋งสุดๆที่ได้ไป เป็นกลุ่มที่บังเอิญได้บทเปนดารากันเยอะ คิดเรื่องออกมาเป็นเรื่อง 'Death Fan พัดลมมรณะ' เรื่องราวประมาณว่า ตูน Bodyslam เก็บพัดลมมรณะที่ยมฑูตลุคทำตกมาที่โลกมนุษย์ โดยเมื่อกดปุ่มเป่าใครก็ตาม ไรฝุ่น (มันยังอุตส่าห์หาบทให้ไรฝุ่น กับพัดลมได้) เรื่องนี้ทำออกมาฮาแบบสุดๆแล้วว่ะ ยกนิ้วให้ น้องที่เล่นบทเป็นเจ๊ดานี่ตีบทแตกจริงๆ ถ่ายวีดีโอมาเหมือนกันแต่มันมืดดูไม่ค่อยรู้เรื่อง เลยไม่ได้อัพขึ้นมาอะนะ

และแล้วก็ผ่านคืนนั้นไปด้วยอาการมึนนิดส์ๆกะวอดก้าของไอ้เปรม นั่งเล่นไพ่ นั่งคุยจนสักตีสองครึ่งนี่แทบจะโงหัวไม่ขึ้นแล้ว(ด้วยความง่วง) เลยเข้าไปมุดรูนอน ตื่นขึ้นมาก็เกือบเที่ยงแล้ว ก่อนกลับก็ซัดปลาหมึกรถเข็นที่โคตรจะสดและอร่อยไปหลายจาน (คิดถึงจัง) และปิดท้ายด้วยการจับฉลากของขวัญราคาไม่เกินร้อย ที่แอบมีเรื่องฮาๆเช่น เตยผู้น่าสงสาร จับได้ของขวัญเป็นผ้าอ้อมผู้ใหญ่ที่ไอ้อุ้ยเอามา ซึ่งมันจับได้ FHM พร้อมปฏิทินไปซะงั้น แต่ที่น่าฮาพอกันก็คือ ไอ้คนที่เอา FHM มา จับได้ปฏิทินลีโอซะงั้นอะ 55


ขากลับ ก็มีเรื่องฮาๆ เล่นคิลเลอร์ ซึ่งเล่นไปเล่นมา ไอ้เป้งซัดไอ้ปลายว่ามันเป็นคนฆ่าไอ้ปอง ซัดไปซัดมายังไงไม่ทราบ ไอ้ปายถึงกับหลุดประโยคเด็ดมาว่า 'กูยอมเป็นเหมียวให้ก็ได้' เท่านั้นแหละ ฉายา เหมียวปาย (ของปอง) ก็ติดลมบนฮิตกันทั้งภาค (กูเสียใจกับมึงด้วยจิงๆว่ะ ...เมี๊ยยววว 55) นอกจากนั้นยังมีที่มาของอีกฉายา 'ฟามยอดชาย' ที่คงจะอธิบา่ยกันในบล็อกไม่ได้ หรือประโยคเด็ดของพี่ล่ำ(เกิ๊น)กลด ซึ่งอยู่ดีๆก็โพล่งออกมากลางห้องนอนที่เงียบสงัด(ที่กูไม่ได้อยู่ตอนนั้น)ว่า 'ฟาม... แข็งปะ?' ที่เล่นเอาคนทั้งห้องถึงกับสะดุ้ง


(กลดมันหมายถึงเตียงแข็งรึเปล่าน่ะ - -")

ก็ถือเป็นอีกทริปที่สนุกมากๆ มีเรื่องต๊องๆกลับมาให้พูดกันอีกเป็นขโยง เสียดายจังที่เพื่อนๆภาคเพิ่งจะมาสนิท(แบบเชื่อมหลายๆกลุ่ม) กันไม่นานนี้ อย่างไรก็ตาม ต้องขอบคุณเอกที่ทำงานหนักโคตรๆ เครียดทั้งวันไปและวันกลับ กว่าจะเคลียร์ให้เรื่องต่างๆผ่านไปด้วยดีได้ ขอบคุณแอร์ และทีมสี่สาวที่ช่วยเก็บตังจนมากันได้ด้วยนะ ^^




ไหนๆบล็อกนี้ก็โคตรยาวและ ขอแทรกภาพOpen House IE อีกนิดส์นึง ที่พวกเราอุตส่าห์ฃ่วยกันทำบูทที่สวยงาม น่ารัก ติ๊งต๊องเหมือนบูธโรงเรียนอนุบาลที่สุดในงาน (คิดเอาละกัน บูธภาคอื่นๆนี่โคตรวิชาการ ส่วนบูธภาคเราก็เด่นติ๊งต๊องอย่างที่เห็นในรูปอยู่ภาคเดียวนั่นแหละ)