ก่อนจะเข้าเรื่องภูเก็ต อยากจะพูดถึงเรื่องราวในสัปดาห์ที่ผ่านมาก่อน

เป็นสัปดาห์ยุ่งๆ ที่ชีวิตมีหลากหลายรสชาติ

...ได้มีโอกาสนั่งคุยกับเพื่อนๆ เปิดหู เปิดตา เปิดใจ รับรู้เรื่องราวที่ไม่เคยรู้มาก่อน... แชร์เรื่องราว และความรู้สึก

จากเทอมที่ผ่านมาที่พวกเราห่างกันไปบ้าง หวังว่าสัปดาห์นี้คงเป็นจุดเริ่มต้นสิ่งดีๆ ที่ทำให้เรากลับมาผูกพันกันยิ่งกว่าเดิมนะ :)
มีหลายคนทีู่มีเรื่องไม่สบายใจ ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้นะ สู้ๆเว้ย รักพวกมึงทุกคนจริงๆ

ส่วนเสาร์อาทิตย์ที่นี้ ชีวิตไปหมกตัวอยู่ที่แฟตเฟส เป็นปีที่ 6 ที่ได้ไป แต่เป็นปีแรกที่มานั่งขายของ และกินข้าวฟรี ^^ เด๋วคงมีเรื่องมาเล่าให้ฟัง แต่ขอจบคิวภูเก็ตก่อนละกัน แต่ยังไง สำหรับใครที่ได้อ่านวันนี้ ขอโปรโหมตวง Over Me ของไอ้พีทมันหน่อย งาน CU music fest รู้สึกจะมีบูทขายแผ่นกันด้วย ไปอุดหนุนกันได้นะ เข้าไปฟังแซมเปิ้ลเพลงพลางๆก่อนที่ Myspace ของวง



โอเค้ สำหรับทริปภูเก็ต ต้องขอบอกว่า โชคดีจริงๆที่มีคนอุปถัมภ์เต็มไปหมด ซึ่งนอกจากจะได้อุปถัมภ์บ้านและรถและเงินทุนจากปอแล้ว ยังได้ไอ้จ๊อคมาเป็นไกด์อีกด้วย ทริปนี้จึงไม่ทิ้งคอนเซป "ตะลุยกิน" เหมือนเดิม :P

แต่ก่อนจะออกไปหาของกินมื้อแรก ขอเก็บภาพเคหะสถานสุดหรูของเราก่อน


เอา่ล่ะ มื้อแรก (Brunch) เราไปกิน 'หมี่ฮกเกี้ยน' กันที่วงเวียนน้ำพุ อืมม บรรยายไงดี มันเป็นเส้นคล้ายๆเส้นยากิโซบะ ขอบอกว่าอร่อยโคตร พริกไทยที่นี่ป่นเอง กลิ่นหอมได้ใจมาก ถ้าจะกินต้องใส่พริกไทยเยอะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อร่อยสุดๆ


จบจากหมี่ฮกเกี้ยน เดินเลยไปอีกแยกนึงก็จะมีตรอกที่มีรถเข็นขายขนมอาโป๊ง (แม่สุณี) อยู่ อืม ชื่อประหลาดอีกแล้วใช่มะ 55 ขนมมันก็ทำมาจากแป้งเนี่ยแหละ (ไม่รู้แป้งอะไร) จะว่าคล้ายๆแป้งขนมเบื้องก็ได้นะ อืม มันหวานๆ แต่ว่าอันนี้เค้าทำเป็นชิ้นใหญ่ๆประมาณโรตี แล้วก็ม้วนรอบเดียว ซึ่งมันจะอร่อยมาก เพราะข้างนอกมันกรอบ แต่ตรงกลางๆที่แป้งมันหนา (เพราะทำกันบนกระทะอันเล็กๆ ไม่ได้ทำบนกระทะแบน) เรียกได้ว่า กรอบนอกนุ่มใน อร่อยจริงๆ

แล้วขบวนก็เคลื่อนต่อไปอีกนิด เพื่อกินขนม โอเอ๋ว ซึ่งจะว่าไปมันก็คล้ายๆวุ้นใสใส่น้ำแข็งใสราดน้ำแดงนั่นแหละ เพียงแต่ว่า ไอ้วุ้นเนี่ย มันนุ่มมมมมม มาก เค้าว่าทำมาจากเมล็ดโอเอ๋วกับอะไรสักอย่างจากกล้วย ขนมนี้ highly recommended เมื่อเพิ่งกินอาหารปักษ์ใต้สุดเผ็ดมา กินแล้วจะเหมือนขึ้นสวรรค์

หลังจากอิ่ม(กันสุดๆ)แล้ว ก็ไปซื้อเสบียงที่คาร์ฟูร์จังซีลอน กับนั่งรถทัวร์หาดต่างๆในภูเก็ตกัน ไล่ตั้งแต่หาดป่าตอง (ที่ไม่ประทับใจ เพราะมีแต่คนเดินตามพยายามขายของ ขายเครื่องเล่น แต่แอบฮาอย่างนึง คือคนขายพวกนั้นทักพวกเราเป็นภาษาเกาหลีว่ะ 55) ไล่ไปยัง กมลา กะรน กะตะ จนกระทั่งถึงหาดกะตะน้อย ซึ่งเป็นหาดที่ดูดีสุดแล้วล่ะ เพราะอยู่ในบริเวณของกะตะธานี ที่นี่เลยไม่ค่อยวุ่นวาย (แต่ก็ยังไม่วา่ยมีร่มกับเก้าอี้อาบแดดอยู่ดี)


หลังจากโดนแดดเผาเต็มที่ที่หาดกะตะน้อย ก็ได้เวลาพักเบรคชิลๆ ไปกินน้ำปั่นกันข้างทางที่เป็นเพิงยื่นออกไปดูวิวสบายใจ ก่อนจะเลยไปที่จุดชมวิว 3 หาด (กะตะน้อย กะตะ กะรน) แล้วไปจบที่แหลมพรหมเทพ ซึ่งก็งั้นๆอะ ต้นมะพร้าวแสนคลาสสิคในหนังสือท่องเที่ยว ถูกฟ้าผ่าเหลือแต่ตอ(สูงๆ) เต็มไปหมด


หลังจากนั้นก็ได้เวลา Dinner Time ที่รอคอย คราวนี้เก๋มาก นั่งเรือหางยาวไปกินกันบนกระชังเลย ใช้เวลาเดินทางสั้นๆ 3-4 นาที มื้อนี้อร่อยโคตร เพิ่งจะได้กิน 'หอยชักตีน' ก็คราวนี้แหละ วันนี้ซัดปูทะเลเต็มเหนี่ยว แกะจนปวดนิ้วกันไปข้าง นั่งแกะกินกันชั่วโมงครึ่งได้เลยมั้ง (ขออภัยถ้ารูปของกินมันดูไม่สวย เพราะมือเปื้อนจากการแกะปู ประกอบกับการต้องรีบถ่ายก่อนของกินในรูปจะหายไปหมด 55)

ก็ เป็นอันจบวันที่สอง วันนี้นอนเร็วหน่อยเพราะเก็บแรงไปเที่ยวเกาะไข่กันในวันที่สาม ขอบอกว่าวันที่สามเป็นสุดยอด Perfect Day มากๆ จะเป็นอย่างไร โปรดติดตามตอนต่อไปละกัลล