เฮ่อ กว่าจะมาอัพก็โดนคนอื่นแย่งซีนบรรยายไปหมดและ ทั้งบล็อกไอ้ตี๋ และบล็อกไอ้คาน (รายหลังนี่บรรยายละเอียดแทบจะทุกวินาที) เพราะงั้นเลยขอฉีักรูปแบบทำเปนการ์ตูนขำๆแทนดีกว่า (ไหนๆรูปก็เยอะจนถ้าลงรูปแบบปกติคงตาลายพอๆกันอยู่แล้ว)
เอาเป็นว่า ก็เป็นอีกทริปความทรงจำดีๆ แต่คราวหน้าคงจัดกันใกล้ๆเอาที่พักดีๆกว่าแหละมั้ง รู้สึกใช้ความเป็น 'เสม็ด' ได้ไม่ค่อยคุ้มเล้ย ขลุกอยู่ในบ้านซะมากกว่า (ถ้าไม่ได้ออกไปดูปลานี่คงแย่) แต่ก็มันส์ดีนะ ยังฮาแหลกเหมือนเดิม ยังไงไปเที่ยวกับเพื่อนก็หนุกอยู่แล้ว (เหมือนที่กี้พูด เวลามีงานกิจกรรมภาคมาให้ทำ แทนที่จะขยาด แต่กลับดีใจที่จะได้มีกิจกรรมทำกับเพื่อนๆด้วยกัน ^^)
มาทริปครั้งนี้ได้เรื่องราว ข้อคิด กับคำคมไปเยอะเกินคาด ต้องชูฮกโดยเฉพาะคุณเอกรินทร์ และคุณภีรติ โดยเฉพาะรายแรก ที่พูดทีไรก็มีคำคมๆให้กรีดหู จนทั้งกูกับเบ๊นซ์กะติ๊ต้องหันมาสบตาหลายๆครั้ง ประมาณว่า ไม่ไหวแล้วววว คมเหลือเกิ๊นนน
ที่กล่าวว่า มาเสม็ด เสร็จทุกราย คงไม่ใช่แค่เสร็จยุง(ที่ตัวบะเฮก แม้จะอาบน้ำแกว่งแขนอยู่มันก็ยังเสือกมาเกาะ) แต่คราวนี้ต้งเปลือยใจ แชร์เรื่องราว ความรู้สึก จนกูรู้สึกว่ามันมีสาระจนไม่น่าเชื่อเลยแฮะ ก็ดี ได้บรรยากาศไปอีกแบบ กลับบ้านไปมีอะไรติดกับไปคิดเพียบ
อย่างไรก็ตาม ที่ตอนนี้เรารู้สึกแน่ใจมากก็คือ รู้สึกว่า... โชคดีจัง ที่ได้เข้าภาคมาเจอกับทุกๆคนที่นี่ เป็นอีกสังคมพิเศษที่ต่างคนต่างเข้ามารวมกันได้อย่างลงตัว
เอาล่ะ ไม่พูดมากแล้ว ลงรูปเลยดีกว่า แต่เนื่องด้วยข้อจำกัดบางประการ เลยลงในหน้าบล็อกได้ขนาดเท่านี้ ถ้าตัวเล็กอ่านไม่ออกก็คลิกขยายดูเอาละกันนะ หรือถ้าใครจะเอาต้นฉบับก้ขอเราได้หลังไมค์ หุหุ (แต่ขอมีตังคซื้อ external hdd ก่อนเฮอะ)
ตอนต่อไป (ไม่รู็จะว่างทำเมื่อไหร่) โปรดติดตาม 'ทริปภูกระดึง' ที่มีรูปสวยๆที่สุดในชีวิตจนไม่รู้จะเอามาลงกันยังไงดีเนี่ย รวมกล้องตอนนี้ปาเข้าไปพันห้าร้อยกว่ารูป สวยๆกันทั้งนั้น หนักใจจิงวุ้ย -_-
อ้อ ปิดท้าย ขอทำหน้าที่เพื่อนที่ดีหน่อย 8 กุมภานี้ นอกจากจะเป็นวันเกิดกูแล้ว ชาวจุฬาอย่าลืมเข้าคูหา เลือกอบจ กาเบอร์ 1 one plus ยกทีมด้วยนะครับ (กระจายข่าวบอกเพื่อนๆด้วย) ขอบคุณมาก
เอาเป็นว่า ก็เป็นอีกทริปความทรงจำดีๆ แต่คราวหน้าคงจัดกันใกล้ๆเอาที่พักดีๆกว่าแหละมั้ง รู้สึกใช้ความเป็น 'เสม็ด' ได้ไม่ค่อยคุ้มเล้ย ขลุกอยู่ในบ้านซะมากกว่า (ถ้าไม่ได้ออกไปดูปลานี่คงแย่) แต่ก็มันส์ดีนะ ยังฮาแหลกเหมือนเดิม ยังไงไปเที่ยวกับเพื่อนก็หนุกอยู่แล้ว (เหมือนที่กี้พูด เวลามีงานกิจกรรมภาคมาให้ทำ แทนที่จะขยาด แต่กลับดีใจที่จะได้มีกิจกรรมทำกับเพื่อนๆด้วยกัน ^^)
มาทริปครั้งนี้ได้เรื่องราว ข้อคิด กับคำคมไปเยอะเกินคาด ต้องชูฮกโดยเฉพาะคุณเอกรินทร์ และคุณภีรติ โดยเฉพาะรายแรก ที่พูดทีไรก็มีคำคมๆให้กรีดหู จนทั้งกูกับเบ๊นซ์กะติ๊ต้องหันมาสบตาหลายๆครั้ง ประมาณว่า ไม่ไหวแล้วววว คมเหลือเกิ๊นนน
ที่กล่าวว่า มาเสม็ด เสร็จทุกราย คงไม่ใช่แค่เสร็จยุง(ที่ตัวบะเฮก แม้จะอาบน้ำแกว่งแขนอยู่มันก็ยังเสือกมาเกาะ) แต่คราวนี้ต้งเปลือยใจ แชร์เรื่องราว ความรู้สึก จนกูรู้สึกว่ามันมีสาระจนไม่น่าเชื่อเลยแฮะ ก็ดี ได้บรรยากาศไปอีกแบบ กลับบ้านไปมีอะไรติดกับไปคิดเพียบ
อย่างไรก็ตาม ที่ตอนนี้เรารู้สึกแน่ใจมากก็คือ รู้สึกว่า... โชคดีจัง ที่ได้เข้าภาคมาเจอกับทุกๆคนที่นี่ เป็นอีกสังคมพิเศษที่ต่างคนต่างเข้ามารวมกันได้อย่างลงตัว
เอาล่ะ ไม่พูดมากแล้ว ลงรูปเลยดีกว่า แต่เนื่องด้วยข้อจำกัดบางประการ เลยลงในหน้าบล็อกได้ขนาดเท่านี้ ถ้าตัวเล็กอ่านไม่ออกก็คลิกขยายดูเอาละกันนะ หรือถ้าใครจะเอาต้นฉบับก้ขอเราได้หลังไมค์ หุหุ (แต่ขอมีตังคซื้อ external hdd ก่อนเฮอะ)
ตอนต่อไป (ไม่รู็จะว่างทำเมื่อไหร่) โปรดติดตาม 'ทริปภูกระดึง' ที่มีรูปสวยๆที่สุดในชีวิตจนไม่รู้จะเอามาลงกันยังไงดีเนี่ย รวมกล้องตอนนี้ปาเข้าไปพันห้าร้อยกว่ารูป สวยๆกันทั้งนั้น หนักใจจิงวุ้ย -_-
อ้อ ปิดท้าย ขอทำหน้าที่เพื่อนที่ดีหน่อย 8 กุมภานี้ นอกจากจะเป็นวันเกิดกูแล้ว ชาวจุฬาอย่าลืมเข้าคูหา เลือกอบจ กาเบอร์ 1 one plus ยกทีมด้วยนะครับ (กระจายข่าวบอกเพื่อนๆด้วย) ขอบคุณมาก
Post a Comment