ภูกระดึง Part 5 (End) : น้ำตกถ้ำใหญ่ - ผาหมากดูก - Journey Back
2 Comments Published on 9.3.07 at 00:48.เดินจากน้ำตกโผนพบแป๊บเดียวก็เข้าสู่โซนป่าปิด ซึ่งต่างจากบริเวณที่เคยเดินซึ่งมีแต่สนทั้งนั้น เปลี่ยนบรรยากาศไปคนละแบบเลย สวยไปอีกอย่าง แต่ทางเดินก็โหดขึ้นด้วย มีทางชันที่ต้องระวังหน่อย แต่ยังไงก็ต้องเร่งเดินเหมือนกันเพราะเส้นทางน้ำตก ทางอุทยานจะให้เดินไม่เกินบ่ายสาม ซึ่งไอ้ตอนนั้นมันก็คงเกินอยู่แล้วแหละ แต่ก็ไม่ควรจะให้เกินไปมากกว่านั้นเยอะ เพราะมันก็คงอันตรายเหมือนกันหากตกเย็นแล้ว
เดินไปสักพักในที่สุดก็มาถึงน้ำตกถ้ำใหญ่ ที่สวยโคตรๆแม้จะไม่มีน้ำหยดสักแหมะ นี่ถ้ามาตอนช่วงน้ำชุกนี่คงจะสวยสุดๆไปเลย ไฮไลท์ของน้ำตกนี้คงไม่ใช่ตัวน้ำตก (เพราะไม่มีน้ำนี่นา) แต่คือใบเมเปิลสีแดงที่ร่วงกราวเต็มพื้น สีตัดกับเฟิร์นสีเขียวๆที่แซมตามหินเต็มไปหมด สวยจัง :)
ใบเมเปิล กับวิวสวยๆที่น้ำตกถ้ำใหญ่
ในที่สุดก็จบทริปเส้นทางน้ำตก เดินกลับที่พัำกไปกินข้าวอีกรอบ ซัดโฮกกันยกใหญ่เพราะหิวสุดๆ ก่อนจะเร่งเดินอีกสองโลกว่าๆ ไปดูพระอาทิตย์ตกที่ผาหมากดูก
จริงๆแล้วดูพระอาทิตย์ตกที่ผานี้ อยากบอกว่าสวยกว่าดูที่ผาหล่มสัก เพราะว่าได้วิวมุมกว้างสุดลูกหูลูกตา แต่ผาหล่มสักนั้น มันดีตรงที่มีหินยื่นๆกัีบต้นสนต้นนั้นแหละ ถ่ายรูปมาเลยคลาสสิคกว่า
พระอาทิตย์ตกที่ผาหมากดูก
จริงๆแล้วดูพระอาทิตย์ตกที่ผานี้ อยากบอกว่าสวยกว่าดูที่ผาหล่มสัก เพราะว่าได้วิวมุมกว้างสุดลูกหูลูกตา แต่ผาหล่มสักนั้น มันดีตรงที่มีหินยื่นๆกัีบต้นสนต้นนั้นแหละ ถ่ายรูปมาเลยคลาสสิคกว่า
พระอาทิตย์ตกที่ผาหมากดูก
พระอาทิตย์ตกคราวนี้สบายกว่าคราวก่อน เพราะเดินแค่สองโลไม่ใช่สิบโล -_- แต่คราวนี้ เดินไปเดินมาก็มี หิ่งห้อย บินไปบินมา บินตัดหน้าด้วยซ้ำไปมั้ง เหนระยะใกล้ๆ ไม่ต้องไปชะเง้อมองหาแบบที่อัมพวา สุดยอดจริงๆ ^^
เนื่องจากกินข้าวเย็นตั้งแต่ก่อนมาดูพระอาทิตย์ตก ขากลับเลยกลับไปเอามาม่าที่อุึตส่าห์แบกมาตั้งเยอะ แต่ไม่ได้ใช้เลยมาให้พี่ที่ร้านภูกระดึง (นงลักษณ์) ถามว่าทำไรได้บ้าง คิดตังยังไง ปรากฏว่า พี่แกเล่นตอบมาซะอึ้งเลย เพราะแกบอกว่า ถ้าเอาแค่น้ำร้อนก็เอาไปฟรีๆเลยก็ได้ ใจดีโคตร สุดท้ายเลยเกรงใจ เลยให้พี่ใส่ผักใส่หมูลงไป คิดสิบห้าบาทเอง (ถูกจัง) เป็นมาม่าที่อร่อยที่สุดมื้อนึงที่เคยกินมาเลยนะเนี่ย ขนาดขากลับสั่งมาม่าผัดที่หนึ่งเอาไปให้เอ (รึเปล่า) ที่รออยู่ที่บ้่านกิน พี่แกก็เอาใส่จาน + ช้อนส้อมให้เลย บอกเด๋วกินลำบาก พรุ่งนี้ค่อยมาคืนจานก็ได้ ...เฮ่อ เสียดายจัง ไปกินข้าวร้านพี่เอาก็วันสุดท้ายเนี่ย ถ้าได้ไปกินตั้งแต่วันแรกคงเป็นลูกค้าประจำไปแล้ว ใครไปอย่าลืมไปอุดหนุนพี่แกนะ (ความจริงยังมีเรื่องอึ้งๆอีก อย่างตอนจะลงจากภูเนี่ย ซื้อน้ำขวดจากพี่แก ปรากฏว่า พี่แกเล่นถามว่า จะให้ตัดหลอดมั้ย ใส่ขวดจะได้ไม่พับ !!! เป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆที่น่าอึ้งมากอะ เกิดมาไม่เคยมีใครอาสาตัดหลอดใส่ขวดน้ำให้มาก่อน)
(ใครกันน้า) นั่งดูพระอาทิตย์ขึ้นที่ผานกเค้าอีกรอบ
เนื่องจากกินข้าวเย็นตั้งแต่ก่อนมาดูพระอาทิตย์ตก ขากลับเลยกลับไปเอามาม่าที่อุึตส่าห์แบกมาตั้งเยอะ แต่ไม่ได้ใช้เลยมาให้พี่ที่ร้านภูกระดึง (นงลักษณ์) ถามว่าทำไรได้บ้าง คิดตังยังไง ปรากฏว่า พี่แกเล่นตอบมาซะอึ้งเลย เพราะแกบอกว่า ถ้าเอาแค่น้ำร้อนก็เอาไปฟรีๆเลยก็ได้ ใจดีโคตร สุดท้ายเลยเกรงใจ เลยให้พี่ใส่ผักใส่หมูลงไป คิดสิบห้าบาทเอง (ถูกจัง) เป็นมาม่าที่อร่อยที่สุดมื้อนึงที่เคยกินมาเลยนะเนี่ย ขนาดขากลับสั่งมาม่าผัดที่หนึ่งเอาไปให้เอ (รึเปล่า) ที่รออยู่ที่บ้่านกิน พี่แกก็เอาใส่จาน + ช้อนส้อมให้เลย บอกเด๋วกินลำบาก พรุ่งนี้ค่อยมาคืนจานก็ได้ ...เฮ่อ เสียดายจัง ไปกินข้าวร้านพี่เอาก็วันสุดท้ายเนี่ย ถ้าได้ไปกินตั้งแต่วันแรกคงเป็นลูกค้าประจำไปแล้ว ใครไปอย่าลืมไปอุดหนุนพี่แกนะ (ความจริงยังมีเรื่องอึ้งๆอีก อย่างตอนจะลงจากภูเนี่ย ซื้อน้ำขวดจากพี่แก ปรากฏว่า พี่แกเล่นถามว่า จะให้ตัดหลอดมั้ย ใส่ขวดจะได้ไม่พับ !!! เป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆที่น่าอึ้งมากอะ เกิดมาไม่เคยมีใครอาสาตัดหลอดใส่ขวดน้ำให้มาก่อน)
(ใครกันน้า) นั่งดูพระอาทิตย์ขึ้นที่ผานกเค้าอีกรอบ
วันสุดท้าย รีบตื่นเช้าเพื่อไปดูพระอาทิตย์ขึ้นที่ผานกเค้าอีกรอบ วันนี้อากาศเย็นกว่าคราวที่แล้วซะอีก แค่ 8 องศาเองมั้ง แต่คืนที่ผ่านมาไร้ปัญหาความหนาว เพราะเตรียมพร้อมมาอย่างดี ใส่เสื้อเต็มสตีม ถุงเท้า หมวก เกงเลก็ใส่ยีนส์ทับอีกชั้นนึง (ก็มันเอาไม่อยู่จริงๆนี่นา)
วันนี้โชคดี ฟ้าเปิด แต่กว่าพระอาทิตย์จะขึ้นมาจริงๆก็นาน จนเล่นเอานึกว่ามันคงไม่ขึ้นให้ดูแล้วมั้ง ดีที่ยังมัวแต่ถ่ายรูปอยู่ หันไปอีกที อ่าว อยู่ดีๆลูกกลมๆมันก็ขึ้นมาบนฟ้าอีกแล้ว เลยรีบวิ่งกลับไปถ่ายรูปอีกรอบ 55
ขากลับ หลังจากโอ้เอไปมา ก็เริ่มเดินทางสักสิบโมงครึ่งได้ จองรถกลับไว้บ่ายสามมั้ง เร่งกันแทบตายเพราะว่ากลัวจะตกรถ เหตุเพราะกว่าจะถึงหลังแปก็จะเที่ยงแล้ว เรากะไอ้แมนก็เลยรีบวิ่งเต็มสตรีมลงไปข้างล่างก่อน ไปเคลียร์เรื่องกระเป๋า พอทุกคนลงมาเสร็จก็รีบอพยพโบกสองแถว ตอนนั้นบ่ายสองห้าสิบห้ามั้ง ลุ้นแทบตาย ในที่สุดก็ขึ้นรถกลับกรุงเทพทัน รอดไป
ในที่สุด สี่วันสี่คืนกับประสบการณ์พิชิตภูกระดึงครั้งแรกก็ผ่านไป ต้องยอมรับจริงๆว่าสวยกว่าที่คิดไว้เยอะ แล้วก็ไม่ได้ลำบากอะไรมากขนาดนั้นด้วย (เพราะจองบ้านได้) แถมยังได้เพื่อนดีๆอีกหลายคนร่วมชีวิตกันฟันฝ่าจนได้ ผู้หญิงกรุ๊ปนี้อึดดีจริงๆ (ฮ่าๆ) จะว่าไปก็ไม่น่าเชื่อนะ ที่ยังรอดกลับมาได้เนี่ย ฮึดกันจริงๆ ไปเสม็ด เจอ sun sea sand นั่งเรือ ดำน้ำ อยู่ดีๆ ก็มาภูกระดึง ปีนเขา เดินทางไกล กับอากาศเย็นๆ ใช้ชีวิตคุ้มจัง ^^ ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนที่ร่วมเดินทางไปด้วยกันนะ ไว้โอกาสหน้าไปอะไรแปลกๆกว่านี้อาจจะเกาะไปด้วย
เป็นอันว่า จบบล็อกภูกระดึง ห้าตอน อย่างบริบูรณ์ (สักที)
คราวหน้ามาต่อกับ อัมพวา ภาคสาม (ที่ยังไม่จบแค่ไตรภาคแน่นอน) ส่วนอีทีซีขอดองไปก่อนละกันนะ
วันนี้โชคดี ฟ้าเปิด แต่กว่าพระอาทิตย์จะขึ้นมาจริงๆก็นาน จนเล่นเอานึกว่ามันคงไม่ขึ้นให้ดูแล้วมั้ง ดีที่ยังมัวแต่ถ่ายรูปอยู่ หันไปอีกที อ่าว อยู่ดีๆลูกกลมๆมันก็ขึ้นมาบนฟ้าอีกแล้ว เลยรีบวิ่งกลับไปถ่ายรูปอีกรอบ 55
ขากลับ หลังจากโอ้เอไปมา ก็เริ่มเดินทางสักสิบโมงครึ่งได้ จองรถกลับไว้บ่ายสามมั้ง เร่งกันแทบตายเพราะว่ากลัวจะตกรถ เหตุเพราะกว่าจะถึงหลังแปก็จะเที่ยงแล้ว เรากะไอ้แมนก็เลยรีบวิ่งเต็มสตรีมลงไปข้างล่างก่อน ไปเคลียร์เรื่องกระเป๋า พอทุกคนลงมาเสร็จก็รีบอพยพโบกสองแถว ตอนนั้นบ่ายสองห้าสิบห้ามั้ง ลุ้นแทบตาย ในที่สุดก็ขึ้นรถกลับกรุงเทพทัน รอดไป
ในที่สุด สี่วันสี่คืนกับประสบการณ์พิชิตภูกระดึงครั้งแรกก็ผ่านไป ต้องยอมรับจริงๆว่าสวยกว่าที่คิดไว้เยอะ แล้วก็ไม่ได้ลำบากอะไรมากขนาดนั้นด้วย (เพราะจองบ้านได้) แถมยังได้เพื่อนดีๆอีกหลายคนร่วมชีวิตกันฟันฝ่าจนได้ ผู้หญิงกรุ๊ปนี้อึดดีจริงๆ (ฮ่าๆ) จะว่าไปก็ไม่น่าเชื่อนะ ที่ยังรอดกลับมาได้เนี่ย ฮึดกันจริงๆ ไปเสม็ด เจอ sun sea sand นั่งเรือ ดำน้ำ อยู่ดีๆ ก็มาภูกระดึง ปีนเขา เดินทางไกล กับอากาศเย็นๆ ใช้ชีวิตคุ้มจัง ^^ ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนที่ร่วมเดินทางไปด้วยกันนะ ไว้โอกาสหน้าไปอะไรแปลกๆกว่านี้อาจจะเกาะไปด้วย
เป็นอันว่า จบบล็อกภูกระดึง ห้าตอน อย่างบริบูรณ์ (สักที)
คราวหน้ามาต่อกับ อัมพวา ภาคสาม (ที่ยังไม่จบแค่ไตรภาคแน่นอน) ส่วนอีทีซีขอดองไปก่อนละกันนะ
ที่จริงเขียนลงนี่ก็ดีเนอะ... เหมือนบังคับตัวเองทำ journal ส่วนตัวไปด้วย เราไปมาลืมเกือบหมดละ (เดี๋ยวต้องไปแอบถามคนอื่น)
นี่ถ้าได้ไปดู jam session อีกอาทิตย์ก่อนที่แกจะอัพบล็อกที่ค้างไว้หมดเนี่ย
คงจะฮาน่าดู