Let's Skype!

ดูเหมือนว่าในโลกชุมชนไซเบอร์ นั้นมีอะไรมาให้เห่อเป็นระยะๆนะครับ

เริ่มจาก Webboard ซึ่งบอร์ดแรกที่เข้าไปเล่นเป็นตุเป็นตะก็คงหนีไม่พ้น HONET (Homework on the net) นั่นเอง เป็นประสบการณ์ชุมชนไซเบอร์ครั้งแรก ถึงแม้ว่าพอถึงวันใหม่เราก็เจอทุกคนในบอร์ดที่โรงเรียนก็ตามเถอะ ซึ่งคงต้องขอบคุณโจ้ อู๋ ณัช พอ นอย และอีกหลายๆชีวิตในชุมชนแห่งนี้ (อยากได้ Archive ซากอารยะธรรมจัง)

ต่อมาก็เป็นยุคการสื่อสารทันใจ ด้วย ICQ กับเสียง "โอ๊ะโอ" ที่ยังจำได้ในครั้งแรกที่เล่นว่ามันดูน่าตื่นเต้นมากๆ (เปล่าครับ ผมไม่ได้อยู่ในช่วงยุค  PIRCH) ถ้าจำไม่ผิดก็คงเป็นณัชที่ชักชวนให้เข้ามาใช้ ซึ่งไม่ใช่แค่เป็นการเปิดประสบการณ์ Chat เป็นครั้งแรก แต่ต้องบอกว่าที่ทุกวันนี้พิมพ์สัมผัสอย่างคล่องแคล่ว ก็เป็นเพราะอานิสงส์ของ ICQ นี้ด้วย

จนเริ่มเปลี่ยนมาเป็นยุคของ MSN Messenger เนื่องจากหลายคนก็มี Hotmail Account อยู่แล้ว อีกทั้งส่ง Message กันก็ดูเร็วในพริบตาดี (ถ้าใครยังจำได้ สมัย ICQ พอพิมพ์เสร็จแล้วจะส่งข้อความ ก็ต้องรอดูรูปอัศวินโต๊ะกลมหมุนไปมาไประยะหนึ่งก่อน ข้อความถึงถูกส่งไป)

แล้วก็มาเป็นยุคของ Blog (ซึ่งน่าจะมาก่อน Hi5 สำหรับผมเอง) ซึ่งก็ยังอยู่ยงมาได้อย่างไม่น่าเชื่อจนกระทั่งถึงเอนทรี่ที่ทุกคนกำลังอ่านในขณะนี้ (เอนทรี่ปฐมฤกษ์ชื่อ CH01: หมาซื้อเครื่องบิน โพสต์ ณ วันที่ 24 ตุลาคม 2551 บนโฮสต์ Storythai แต่สุดท้ายก็ทำการย้ายมาที่ Blogger เนื่องจากช่วงนั้น Storythai ล่มบ่อยเหลือเกิน)

จากนั้นก็ตามเทรนด์ที่เขาฮิตๆกัน กับ ฮิฮ่า ญานิน หรือ Hi5 นั่นเอง แรกๆก็โอ แต่หลังๆมีใครก็ไม่รู้มาขอ Add เต็มไปหมด เดี๋ยวนี้ก็เลยปล่อยปละละเลยไม่ค่อยได้เข้าไปดูสักเท่าไหร่

ต่างกับ Facebook ที่เพิ่งจะมาใช้ไม่กี่เดือนมานี้เอง ที่ถูกชะตามากมาย เนื่องจากมี Privacy มากกว่า รูปแบบที่สะอาด เรียบร้อย และระบบที่เหนือกว่า Hi5 อย่างเห็นได้ชัด รวมไปถึงฟังก์ชั่นการจัด Event หรือการแชร์รูป และล่าสุด Chat ที่ดีกว่าเยอะ แถม Community ก็ดูดีไม่มีเฟค ซึ่งตอนนี้ในคอนแทคของตัวเองก็ไม่ได้มีแค่เพื่อน แต่ยังมี ญาติ หรือแม้กระทั่งเจ้านาย! เล่นอยู่ด้วยซ้ำไป

และล่าสุดที่เพิ่งสมัครไป ก็คือ Skype นั่นเองครับ รูปแบบมันก็เหมือน MSN นั่นแหละ คือมี Chat เพียงแต่ว่า ตัว Skype มันเน้นที่ "Voice Chat" หรือ "Video Chat" มากกว่า ซึ่งคุณภาพและความไวนั้นดีกว่า MSN (แต่อาจจะยังสู้ iChat ของ Apple ไม่ได้ เพียงแต่ว่า... แน่นอน มีสักกี่คนเชียวที่ใช้ iChat กัน)



จุดประสงค์หลักๆที่ทำให้เล่น Skype ก็คงเป็นการติดต่อบรรดาเพื่อนๆที่ไปเรียนต่อต่างประเทศนั่นแหละครับ (จุดประสงค์รองก็เอาไว้ติดต่อเพื่อนร่วมงาน ซึ่งบางครั้งก็อยู่ ตปท) ซึ่งใครที่เคย group chat บน MSN คงพอนึกออกว่าการ voice chat แบบกลุ่มคงได้อรรถรสมากกว่าการเห็นข้อความแน่ๆ ซึ่งจากที่ได้ลองมาคุณภาพเสียงก็ใสกิ๊งไม่มีปัญหาแต่อย่างใด

ฉะนั้น ถ้าใครว่างๆ ก็ลองลง Skype และแวะมาคุยกันบ้างนะ :D


2 Comments
  1. # Blogger Paul_012

    Skype...

    เห่อไปเมื่อประมาณ 3 ปีที่แล้ว

    ไว้ว่าง ๆ จะดึงกลับมาใส่ startup บ้างแล้วกัน


    *แก้คำผิด ย่อหน้าที่ 5: 2551 → 2547  

  2. # Blogger Paul_012

    *แก้: 4 ปี

    Archives เหรอ... หึ ๆ...

    ไม่จำเป็น...

    พลังทะลวงเว็บพิฆาต!!!  

Post a Comment

จิตสำนึก


วันก่อนระหว่างเดินดูของพลางๆที่ B2S ก็เห็นหนังสือเล่มหนึ่ง ติดอันดับ Best-Seller ของร้าน

ชื่อของหนังสือเหมือนเป็นมนต์สะกด ให้เข้าไปหยิบมาเปิดอ่าน ทั้งๆที่ปกติจะไม่ค่อยอยากจะอ่านหนังสือที่ชื่อชวนเครียดสักเท่าไหร่ เพราะทุกๆวันนี้ชีวิตก็เครียดไปกับงานทุกวันอยู่แล้ว ถ้าจะหาหนังสือมาอ่านก็อยากจะอ่านหนังสือที่ช่วยผ่อนคลายได้บ้าง

...แต่เล่มนี้เป็นข้อยกเว้น

หนังสือเล่มนี้ ชื่อว่า "ความฝันอันสูงสุด ผู้กองแคน ร.ต.อ. ธรณิศ ศรีสุข" เรียบเรียงโดยคุณตวงพร อัศววิไล

... หากใครยังจำได้ ปีที่แล้ว คงได้ยินข่าวการถูกซุ่มโจมตีของชุดลาดตระเวนที่มีผู้กองแคนเป็นผู้บังคับหมวด ซึ่งสื่อได้ให้ความสนใจค่อนข้างมาก ด้วยประวัติที่โดดเด่นของผู้กอง ซึ่งสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ ทรงพระกรุณาเสด็จพระราชดำเนินมาทรงเป็นประธานในพิธีพระราชทานเพลิงศพด้วยพระองค์เอง

เพียงแค่เวลาไม่กี่นาทีที่ได้อ่านหนังสือเล่มนี้อย่างผ่านๆ ก็รับรู้ได้ถึงความเสียสละอันยิ่งใหญ่ และจิตใจที่สูงส่งของเหล่าผู้กล้าที่คอยพิทักษ์ประชาชนชาวไทยในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ได้เป็นอย่างดี ต่างกับเหล่านักการเมืองหลายคน ที่กำลังย่ำยีประเทศชาติ ด้วยการประพฤติตัวไม่ต่างจากเด็กที่ไม่ได้รับการอบรมสั่งสอนเช่นนี้

... ถ้าใครได้อ่านข่าวเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันศุกร์ที่ผ่านมา กับการเล่น 'เกมการเมือง' ที่เละจนหาคำอะไรมาบรรยายไม่ถูก (แบ่งก๊วน แบ่งกลุ่ม วิ่งเข้าออกห้องประชุมเหมือนเด็กเล่นไล่จับ) ใช้อำนาจและเงินในการต่อรอง กับการเลือกสรรนายกรัฐมนตรี ซึ่งโจ่งแจ้งว่าการต่อรองดังกล่าวนั้น ขึ้นอยู่กับผลประโยชน์ส่วนตัวกันทั้งนั้น การได้ตำแหน่งใหญ่ๆในรัฐบาล มาจากการเจรจาต่อรองทั้งสิ้น ไม่ได้พิจารณาถึงคุณสมบัติของผู้รับตำแหน่งใดๆแม้แต่น้อย...

ต้องขอบอกว่า รู้สึก 'ขยะแขยง' กับสันดานของบุคคลที่น่าจะประพฤติตัวให้ทรงเกียรติ และเป็นแบบอย่างของประชาชนทั้งชาติเช่นนี้อย่างยิ่ง

ชีิวิตของบุคคลที่เสียสละความสุขสบายส่วนตัว เพื่อประเทศชาติ กับชีวิตของบุคคลที่อ้างว่ามีสิทธิ์ชอบธรรมตามระบอบประชาธิปไตย จึงสามารถทำได้ทุกอย่างนั้น ช่างมีค่าต่างกันยิ่งนัก

1 Comments
  1. # Blogger Paul_012

    มาแบบเครียดจริง ๆ แฮะ...

    แต่รูป - อัพโหลดเองดีกว่ามั้ง เดี๋ยวอมรินทร์จะว่ากิน bandwidth เหอะ ๆ  

Post a Comment

{J}aroz' Blog

Location : Bangkok, Thailand, Planet Earth

{J} Trip

 

  • {J} Life

{J} Links

  • =A^o^N= วิดวะแบกเลนส์ถือกล้องไปถ่ายรูป
  • Bliss* live / storythai พลอยพีพี ผู้มีสองมาตรฐาน (บล็อก)
  • Empty Space บล็อกลิงเล่นเบส
  • LittleJournal บล็อกสุดฮาของสาวภาคคอม ผู้(เคย)ไม่รู้จัก silicon valley
  • Ma-mEw"z เหมี่ยว เพื่อนเวิร์ค
  • NuttyGM มันหายไปไหนแล้ววะตอนนี้
  • Nisa บล็อกอินเตอร์ บาย โบ
  • Nsom บล็อกป้าหมอ ที่หริราด
  • TeddyBank แบงค์กี้ เดอะหมีวิคตอเรีย chu chu
  • [Z]kyha[x] ไอ้ตี๋ ผู้เล่นเกมส์พิซซ่าเป็นนิจ

{J} Archives

คลังบล็อกเก่า(month.year)



Search

Web Jaroz' Blog

Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-Noncommercial-Share Alike 3.0 License. XML

Powered by Blogger

make money online blogger templates



© 2007 Jaroz' blog |Original Template by Gecko and fly
Revolution2 : Path to the future! Version since 29 Aug 2007
First Published on 24 Oct 2004