Credits : Pictures from Escate
... กว่าจะโพสต์ได้ นั่งคลิกตั้งสองวัน Blogger แม่งล่มอีกแล้ว กว่าจะโพสต์ได้เล่นเอาโคตรเหนื่อย -_-

ศุกร์ที่ผ่านมานี้ไป Truelife Thornglor อีกแล้วครับทั่น

เนื่องด้วยเป็นวันสุดท้ายที่มีการแสดง Truelife Jam Sessions จาก loveis เป็นครั้งสุดท้าย

ว้า อะไรเนี่ย พอรู้ว่ามีของดีๆปุ๊บก็เลิกปั๊บซะงั้นอะ

ไม่เปนไร ลากไอ้อ้อน ชวนไอ้พีท (แน่นอนต้องมากะกุ๊กไก่) ไปลุยกัน

สองทุ่มไปถึง เอ่อ ... อ่า... แม่ง...รถติด แถมโต๊ะยังเต็มอีก แส่ดสสส
ดีที่พี่หน่อยจองโต๊ะไว้ให้ เลยได้ที่นั่งมาสอง สืบสาวมาได้ว่า ไอ้เสาร์ที่แล้วที่ไปดูโก้แบบชิลๆอะ มันเปนวันที่คนน้อยผิดปกติมากกก ปกติคนก็แน่นแบบนี้แหละ


ไปถึงก็มีวง safe & blues band เล่นอยู่ ก็ชิลๆไปเรื่อย แล้วก็ถึงคิวของ Champ ขึ้นร้อง ไม่ยักรู้นะเนี่ยว่าเล่นเปียโนได้ด้วย


ก็ฮาๆ ขำๆ เสียงดี แถมยังมีเพลงใหม่ 'sacrifise' มาให้ฟังแบบ exclusive กันที่นี่อีกด้วย (เปิดดูได้ในคลิปข้างล่าง) อ้อ งานนี้มีพี่หมู synchronize มา feat กันด้วย




จากนั้นก็ถึงคิว the shining star show วงน้องใหม่ของ loveis ที่ดูเผินๆ จากหน้านักร้องนำที่เหมือน ...(เอ่อ นึกไม่ออก) หรือหน้ามือกีต้าร์ที่ดูคล้ายสนธิ ลิ้มทองกุล (แหะ ขอโทษคร้าบพี่ๆ) แต่เอาเป็นว่า เพลงที่เล่นนั้น มีสไตล์และฝีมือที่น่าจับตามองอีกวงนึงเลยทีเดียว (ลองดูคลิปวีดีโอละกัน)



เห็นเหมือนวงลูกทุ่งแบบนี้ ...

เล่นเพลงมีสไตล์นะจะบอกให้ (โปรดดูคลิปประกอบ : Champ - the Shining Star Show)



แถมอีกเพลงจาก the shining star feat. Champ : Ain't no mountain high
(บล็อกนี้ครบเลยวุ้ย ทั้งภาพ คลิปวีดีโอ และเพลง)...คือพอดีขี้เกียจถ่ายวีดีโอแล้วอะ นั่งอยู่ข้างบน ยกกล้องแล้วเมื่อย พอดีแบกแมคบุ้คไปเลยลองเอา GarageBand อัดเอาจาก mic built-in


powered by ODEO

ถัดจากสองวงนี้ก็มาต่อกับ ตู่ และ สแตมป์ คู่ดูโอ้แอบกวนตีน มีดีกรีความฮาใช้ได้ ลองฟังเอาเองละกัน



เจ้าชายนิทรา by Two and Stamp (ลองฟังตอนกลางๆเพลงดู กวนตีนโคตร)

powered by ODEO

ระหว่างเล่น มี Staff มาซับเหงื่อซะด้วยยยย (แต่หน้าคุ้นๆแฮะ)



แถมส่งท้ายอีกเพลงของตู่และสแตมป์ อันนี้ไม่น่าพลาด (ฟังเฮอะ) เป็นเมดเล่ย์แบบว่า...เมดเล่ย์โคตรมั่วว่างั้น กี่เพลงก็ไม่รู้ ฮาดี ใครรู้ว่ามีเพลงไรมั่งลองบอกมาก็ได้นะ


powered by ODEO

พอพ้นคู่หูคู่ฮา ก็ได้ทีของนักร้องรุ่นเก๋า พี่ปั่น มาแบบนุ่มๆสุดๆ กับเพลงที่ เอ่อ ไม่ค่อยรู้จักแล้วแหละ แหะๆ



แล้วก็ ปิดท้าย ด้วย พี่นภ ที่วันนี้มาแบบรั่วๆ



รั่วยังไง ก็ลองฟัง 'อยากหลับตา' เวอร์ชั่น 'เศร้าเหลือเกิน...ตูลืมเนื้อเพลง' แบบนี้เองละกัน


powered by ODEO

มันมั่วจริงๆครับ เหมือนวันนี้แต่ละคนนี่มากวนตีนกันทั้งน้านนนน ร้องเพลง 'ยอม' เสร็จ ก็บอกว่า อ่า ที่จบไปก็เป็นเพลง ยอม ของ คุณ ทาทา ยังนะครับ มาฟังเวอร์ชั่นแบบผมแล้ว ไม่รู้จะสู้เวอร์ชั่นคุณ ทาทา ได้รึเปล่า (เอากะพี่แกเดะ)

แล้วก็ร้อง seasons change หมู่ปิดท้ายตามสไตล์เดิม



จบไปอีกวันที่ิชิลๆ แต่จริงๆชอบวีคที่แล้วกว่านะ มันชิลกว่า (แหงล่ะ คนน้อยกว่า แถมได้นั่งข้างล่างอีก)
หวังว่าคงมีวงดีๆมาเล่นอีกนะ แล้วจะไปดูอีก ^^ แว่วมาเหมือนกันว่าวีคหน้าเป็น bossa blossom ถ้าจิงก็ คงไปดูอีก หึหึ

Note : อัพรูปให้แล้วตามสัญญาครับ (28 oct)

ความเดิมต่อจากตอนที่แล้ว

...หลังจากเล่นไพ่มาเกือบทั้งคืน ก็ได้เวลาปลีกตัวกลับบ้านออกมานอนตอนหกโมงเช้า กว่าจะตื่นก็บ่ายมั้ง
โปรแกรมวันนี้ : ออกไปดูงาน melody of life ต่ออีกวัน

...โทรไปหาไอ้แมค ...มันทำงาน(ทั้งปีทั้งชาติ) อยู่ทีจุฬา กว่างานจะเสดคงสี่ห้าโมง
...โทรหาไอ้อ้อน ...อยู่งานหนังสือ แม่ยกป้ายห้ามไปเที่ยว เหตุออกติดกันสามวันแล้วมั้ง (ก็น่าอยู่) แถมตอนโทรไปหามีโบนัสให้คุยกับคุณแม่อีกซะงั้น (ฮา)
...โทรหาไอ้คาน... เจอมันสวดกลับ บอกมาโทรอะไรป่านนี้ ขี้เกียจ (แล้วมันก็มาไม่ได้ตามเคย)
นึกไม่ออกจะโทรหาใครอีก สุดท้ายนึกถึงไอ้อุ้ยได้ เมื่อวานเกริ่นๆไว้ที่วงไพ่ เหนมันสนๆดี ...อาาา ได้ผล ลากมันมาได้อีกคนและ เช็คดูไอ้พีทก็ไป TK Park อยู่ แต่ว่ามันจะกลับตอนหกครึ่ง กลับไปดูบอล... ไม่เปนไรๆ ได้สามสี่คนก็เวิร์คและ


กว่าจะออกจากบ้านได้ก็ห้าโมง

พอมาถึงรถไฟฟ้าปุ๊บ ไอ้อุ้ยโทรมาบอกเพลียจัด ยังไม่ได้นอน (ปรากฏว่าแม่งเล่นไพ่ต่ออีกหลังกูกลับ) ขอบายละกันนะไอ้ปร๊อบ

...

ช่างแม่ง... กูขี้เกียจเปนล่มแมนแล้ว ฉายเดี่ยวก้อด้ายย แส่ดสสส

แล้วก็มาถึงจุดหมาย (วันนี้เอากล้องไปด้วย เลยมีภาพกะวีดีโอคลิปมาฝาก)


โฉมหน้าอันน่าตื่นตะลึง (อลังมาก) ที่เห็นแดงๆข้างป้ายนิสสันทีด้าเป็นจอ LED ยักษ์ (มีอีกจอนึงตรงปลายลานกลางแจ้ง...ที่เห็นดำๆ)


เซนทรัลเวิลดดด์ ใครยังไม่เคยผ่าน โปรดทราบว่าโฉมใหม่ เปลี่ยนจากเวิลด์เทรดเดิมไปโคตรๆ (โดยเฉพาะโซนใหม่ที่เพิ่มขึ้นมา) ขนาดยังเปิดไม่ครบ ยังแบบว่าโคตรใหญ่ ใครไปเดินมีสิทธิ์หลงง่ายมาก ถ้าเปิดเต็มๆนี่คงสุดๆอะ (แต่ของกินยังน้อยอยู่ พาราก้อนกินขาดครับ) พลังเงินเซนทรัลซะอย่าง -_- ดูอย่างงานนี่เดะ ถือว่าระบบแสงเสียงดีใช้ได้เลยนะ แม้จะจัดปีแรก เช่าจอ LED ใหญ่มาติดที่เวที outdoor ด้วย

ลืมบอกไปว่างานนี้เค้ามีสองเวที มีเวที outdoor ซึ่งถือเป็นเวทีใหญ่ กับเวที indoor นอกจากนั้นก็ยังมีโซนพูดคุย กะโซนขายของ ซึ่งน่าเสียดายที่เป็นโซนขายซีดีของ B2S ถ้าให้ศิลปินมาออกบูธเองแบบแฟตเฟสนะ งานนี้จะดีขึ้นอีกเยอะ

ตอนไปถึง เวทีใหญ่ยังไม่เล่น ตารางแสดงมั่วพอควร เลยเข้าไปดูข้างใน H.R.U. กำลังเล่นอยู่
ซึ่งก็ เล่นได้ดีตามมาตรฐาน... แต่ก็ ไม่ได้โดดเด่นอะไรมากมาย หมายความว่า เล่นเพลงได้ดี เอาเพลงคนอื่นมาเล่นได้ดี แต่ก็ไม่ได้แตกต่าง หรือใส่อะไรของตัวเองเข้าไป พูดง่ายๆคือขาดความเก๋าแหละ


(คลิกเพื่อดูวีดีโอ ...น่าแปลกมาก อัพขึ้น youtube ไม่กี่วัน มีคนมาดูตั้งร้อยกว่าคลิก มากกว่าคลิปวงอื่นที่โพสต์ซะอีกแฮะ)

วงต่อมาไม่รู้จัก เล่นไรก็ไม่รู้ เลยขึ้นไปเดิน B2S เล่นๆ มีตั้งสามชั้นแหนะ ออกมาเวทีใหญ่ก็กำลังเริ่มพอดี ตารางมั่วอีกแล้ว ลุงเบิร์ดกะฮาร์ทมาเล่น ก็อยู่ดูกับพีทแอนด์กุ๊กไก่ไป ส่วนไอ้แมคโทรมาขอเบี้ยว น่าแปลกที่กูไม่ได้รูสึกอะไรเล้ย คงชาชินกับความล่มแล้วมั้ง (ฮา)



พี่ก้อย DJ Fat (นางเอก - หอฤดูร้อน ซานเทียน) สุดน่ารัก ^^

พอไอ้พีทไป ลัลลาบายก็ขึ้นมาเล่น ตอนแรกก็นึกว่าจะดูลองเชิงแล้วกลับและ ปรากฏหันไป อ่าวววว ไอ้แพรนี่หว่าาา มากับน้อง เยี่ยมมาก ในที่สุดก็หาเพื่อนดูจนได้วุ้ย

แล้วก็ต่อด้วย lemon soupกะ slur
ขอยอมรับว่าช่วงนี้ไม่ค่อยฟังเพลง หรือฟังก็ไม่รู้ว่าใครร้องแหละ (แหะๆ) ก็...จากที่ดู ก็ไม่ได้โดนอะไรมากอะ


แต่ lemon soup นี่มีจุดเด่นที่ไม่เด่น (เอ๊ะยังไง) ตรงนักร้องนำแหละมั้ง บุคคลิกนี่แบบ ดูๆไปคล้ายๆคาแรคเตอร์จุ๊นในเทพนิยำซะงั้น แว่นก็ประมาณกัน แล้วเพอฟอร์มแบบง๊องแง๊ง แบบคนไม่มั่นใจ ทำท่าทางงๆแบบน่ารัก ประมาณนั้นแหละ (ไม่รู้บรรยายยังไง)

แล้วก็ต่อด้วย slur ซึ่งบุคลิกแต่ละคนก็ประหลาดใช้ได้ วงนี้พูดน้อยถึงน้อยที่สุด ก็ดูไปเรื่อยๆ พอมันส์เป็นระยะๆตามสไตล์ดูวงอินดี้ที่ไม่เอนเตอร์เทนคนดู แต่มีอะไรแปลกๆให้ฟังบ้างให้ตื่นเต้น



clip ของ lemon soup + slur

ดู slur จบก็กลับขึ้นไปหาของกินที่แมค แพลนว่าจะดูแค่ปาล์มมี่เล่นพอ แต่ปรากฏว่าเลท ก็เลย(ลาก)ไปดู ส้ม อมรา ซึ่งน่าเสียดายจัง เพราะวงเล่นมันส์ๆแบบนี้น่าจะเล่นเวที outdoor มากกว่า (คือเวที indoor มันจะมีเก้าอี้ให้นั่ง คนก็เลยนั่งแช่ดูกันมากกว่า) แต่คนดูส้มนี่ถือว่าเยอะใช้ได้เลย เสียดายที่อยู่ indoor เลยไม่ค่อยเต้นกัน (เหนแต่โยกหัว) แต่ก็มีพี่คนนึง แกมันส์มากเลยมั้ง ออกไปเต้นข้างเวทีแบบมันส์สุดๆ จนส้มลงจากเวทีมาเต้นด้วยเลย (ซะงั้น) เล่นอีกเพลงพี่แกก็เต้นอีก คราวนี้ลากสาวที่ไหนมาก็ไม่รู้มาเต้นคู่กันข้างเวที เป็นพร็อพประกอบที่เจ๋งใช้ได้ ดูคลิปวีดีโอประกอบเอาละกัน




ดูส้มเสร็จก็ไปดูปาล์มมี่ต่อ ไม่รู้คนมาจากไหนเต็มไปหมด สมกับเป็นนักร้อง mainstream ระดับโคตรดังของแกรมมี่ ออกมาปุ๊บสภาพบรรยากาศเปลี่ยนจากวงอื่นๆที่เล่นผ่านๆมาหมด เล่นเกือบชั่วโมงเลยมั้ง ได้เวลามากสุด และยังคงมาตรฐานการเป็น 'Entertainer' ที่ดีได้อยู่จริงๆ ทั้งๆที่เพลงที่เล่นส่วนมากเป็นเพลงช้าด้วยซ้ำ แต่ว่ายังเอาคนดูอยู่ ต้องขอชมความมีสมาธิของปาล์มมี่จริงๆนะ ขนาดเพลงช้าๆ ดึงอารมณ์สุดๆ อย่าง ร้องไห้ง่ายๆกับเรื่องเดิมๆ ซึ่งมีคนกรี๊ดแหกปาก (แบบไม่ดูจังหวะเล้ย) กะแสงแฟลชที่สาดใส่ตลอด ยังนิ่ง และอิน กับเพลงได้ขนาดนั้น ก็เก่งจริง



ตามสไตล์ เพลงท้ายๆก็ต้องเร็วๆ แด๊นซ์ๆ เต้นกันมันส์สุดๆ ตอนแรกยังคิดอยู่ว่าจะอยู่ดูบอยด์ เครสเชนโด้ กับด๊อกต่อดีมั้ย แต่พอจบปาล์มมี่ก็ วันนี้โอและ แค่นี้พอ (ความจริงคือเหนื่อยแล้วล่ะ ฮ่า)

ตบท้ายด้วยคลิปวีดีโอ เพลงท้ายๆไม่ได้ถ่าย ขอกูเต้นหน่อยเฮอะ ^^



ก็ เป็นการจบสามวันสุดสัปดาห์อันวุ่นวายโคตรๆของกู เปนไรก็ไม่รู้ คึกจริงวุ้ยช่วงนี้

(ภาพปลากรอบบล็อกนี้ ยกเครดิตให้ escate - อ้อน ที่แบกกล้องไปในวันเสาร์เน่อ)

สัปดาห์ที่ผ่านมานี่คึกจริงๆเล้ย ไม่รู้จะคึกไปถึงไหน หาเรื่องให้วุ่นตลอดตั้งแต่พุธยันอาทิตย์ ลองมาไล่ๆดูก็ประมาณว่า

วันพุธและ นัดมาซ้อมวงกันเล่นๆ ซึ่งก็...'ล่ม' ไปตามระเบียบ (ฮา)

งานนี้ต้องโทษสาเหตุที่แอมป์ห้องซ้อมไม่พอ นักร้องกะมือคีย์บอร์ดเลยต้องต่อยแย่งแอมป์กัน ประมาณว่าถ้าเพลงนี้กูร้องมึงก็ไม่ต้องเล่น (และถ้ากูเล่นมึงก็ไม่ต้องร้อง)

ซ้อมเสร็จก็ไปตีแบดอีกยันเย็น ฝนก็กระหน่ำซะเปียกโชก หอบลูกไป(แมคบุ้ค)นี่เสียวสุดๆ กลัวเปียกแล้วเจ๊ง

ส่วนพฤหัสก็ไปช่วยค่ายลานเกียร์ พูดแนะนำภาคกะคุมแลบ ก็...เอ๋อๆดี บ่ายก็ไปนั่งฟัง workshop logic pro ที่ the style by toyota กะไอ้พดมัน สรุปว่า โปรแกรมมันเหมาะสำหรับตัดต่อพวกเสียงจริง แต่ถ้าจะเล่นMIDI หลักๆแล้ว ไปใช้ reason เหมือนเดิมแหละ ดีและ ง่ายกว่าเยอะ (ดีเหมือนกัน จะได้ไม่ต้องไปซื้อโปรแกรมมาอีก ไม่มีที่ลงในเครื่องแล้ว)

ส่วนวันศุกร์ ก็ออกไปช่วยค่ายเหมือนเดิมตอนเช้า ตกเย็นมาเจอเพื่อนเวิร์ค เหมี่ยวทำสีผมใหม่ดูเปรี้ยวขึ้นใช้ได้ แบงค์ก็แต่งตัวเตรียมมาแด๊นซ์เต็มที่ แต่โทดทีว่ะ ไม่ได้จองร้าน (ฮา) สุดท้ายเลยไปนั่งหมกต่อที่ jazzanova แทน ก็...ขำๆน่า
ู
ช่วงนี้ไม่รู้เปนไง ลากเพื่อนฝูงออกมาหาที่โลกภายนอกยากจริ๊ง แต่กูไม่ยอมเป็นล่มแมนต่อไปแล้วว่ะ ยังไงกูก็จะไป (เอากะมัน) กว่าจะโทรจิกรวมพลออกมาได้ในวันเสาร์ หมดค่าโทรไปเยอะนะเนี่ย สรุปว่า ลากไอ้แมค กะไอ้อ้อนออกมาได้ ไปตระเวนฟังเพลงกัน

เริ่ม 'เรื่องคืนนั้น' ด้วยจุดหมายแรก จุดหมายหลักของเรา ร้าน truelife thornglor ไปฟัง Koh Mr. Saxman กัน สำหรับใครที่ไม่รู้ขอช่วยโปรโหมตหน่อยละกัน ว่า คืนวันศุกร์ เสาร์ ที่ร้านทรูไลฟ์ ทองหล่อ (ร้านกาแฟทรูไลฟ์ แบบที่สยามนั่นแหละ) เค้าจะมีวง ส่วนมากมาจาก loveis มาเล่นสดให้ฟังฟรีๆ ตั้งแต่ประมาณสองทุ่มครึ่งไป บรรยากาศก็ กันเองโคตรๆ ร้านเล็กๆ แต่ตกแต่งสวยอะ ไอ้อ้อนบอกถ้ามาถ่ายแบบนี่มีมุมให้ถ่ายตรึม กูก็ว่างั้นแหละ นอกจากบรรยากาศดี คนนั่งก็หน้าตาดีด้วย ฮริ้ววววว (แต่จริงนะ ไอ้แมคตอนแรกถึงกับไม่ยอมลงมาชั้นล่างเพราะติดใจสาวลุคเกาหลีที่ชั้นบนซะงั้น)

ไปถึงก็เล่นกันบ้างแล้ว แต่ว่ายังมีที่ว่างอยู่ ก็เข้าไปนั่งฟังเรื่อยๆ ชิลๆ...




แน่นอนว่าต้อง เก้น หนึ่งขวด (ร้อยยี่แหนะ -_- คราวหน้าเปลี่ยนใจเอากาแฟดีกว่า) เฮ่อ ไม่รู้ว่าอยู่ดีๆ เลขอายุ 18 ที่ขวด จะกลายเป็น 25 รึเปล่า (แต่คงไม่แล้วมั้ง ท้วงกันเยอะ)

สักพักก็มี 'นิว จิ๋ว the star' มา feat. ด้วย น่ารักมากกก อืมมมม ไม่ลงรูปดีกว่า เก็บไว้ดูคนเดียว (ฮา)
ร้องเพลงก็เก่ง โปรจริงครับ นอกจากจะร้อง ปาฏิหารย์ (เพลงในอัลบั้มใหม่ของโก้) คนเจ้าน้ำตาแล้ว ก็ยังมีเพลงแถมอีกสักสองสามเพลง รวมไปถึง i think i เวอร์ชั่นเกาหลีซะด้วย น่ารักจริงๆๆ T_T

บรรยากาศงานก็อบอุ่นกันต่อปาย พีโก้ให้น้องหนู (ชื่อไรก็ไม่รู้) รู้แต่อายุ 11 ขวบ ขึ้นมาเป่าแซกซ์เล่นแทนพี่แก ฝีมือพอตัวเลยแหละ เรียกเสียงกรี๊ดไปได้เหมือนกัน

แล้วก็ยังมี surprise อีกอย่าง คือ 'ป๊อป calorie blah blah' แวะมาที่ร้านเอาขำๆ โก้ก็เลยชวน ลากขึ้นไปแจมเพลงสักสองสามเพลงเป็นกำไรให้คนดูไป (ฮา) ขอบอกว่า ไม่เหมือนในซีดีเล้ยยย คือ ตัวใหญ่จริง (แหะ) กับ เสียงดีโคตรรร (ดีกว่าที่ฟังในซีดีเยอะ)



แน่นอนว่าวงที่เล่นนี่โปรกันโคตร เพลงหลังๆที่เล่นแจ๊สกัน มันส์หยดติ๋ง มือกลองนี่ขั้นเทพ พี่โก้แกก็บ้าพลังใช้ได้ โชว์อภินิหาร เป่าsaxพร้อมกันสองตัว ให้ดูเป็นบุญตา เทพจริงๆ ไม่รู้เป่าเข้าไปได้ไง ท้ายๆเพลงโซโล่ซะ... เห็นแล้วยังเหนื่อยแทน ไม่รุ้เอาลมมาจากไหน ปอดสุดยอดจริงๆ

สุดท้ายก่อนกลับเลยได้รูปคู่กะลายเซ็นมาตามระเบียบ (ฮา)



เสียดายที่เจคิ้มไม่มา แต่ก็ไม่เป็นไร ดูฟรีนี่นา แค่นี้ก็คุ้มแล้ว (ส่วนไอ้อ้อนอาจจะคุ้มกว่า เพราะอยู่ดีๆก็มีพี่จากบริษัท PR ที่มาทำข่าววันนั้น ยื่นนามบัตรให้ ขอรูปไปลง ฮ่าาา ได้ข่าวตอนนี้เจ้าตัวกำลังกลุ้มเพราะตอนถ่าย เกิดอาการเกรงใจเลยไม่สาดแฟลช ผลก็คือน้อยซ์ตรึม หึหึ)

แต่ว่า ค่ำคืนนั้นยังไม่หยุดอยู่แค่นี้ ไหนๆออกมาทั้งทีเลยออกไปต่อที่ Central World ซึ่งมีงาน melody of life อยู่ ก็นั่งแทกซี่ฝ่าสายฝนกันไป ไปถึงก็ทัน save da last piece ร้องสักสามสี่เพลง ก็เก็บภาพมาฝากละกัน ไปถึงช่วงราวๆสี่ทุ่มครึ่ง คนน้อยดีว่ะ (สงสัยเพราะฝนตกด้วย) เวทีเลยโล่งงงง ยืนใกล้ๆสบายๆ ลมก็เย็น ชิลดีจัง ไปๆมาๆชอบบรรยากาศงานนี้มากกว่าแฟตเฟสอีกนะเนี่ย คนน้อยดี แถมระบบเสียงก็ดี ลงทุนไปเยอะเหมือนกันนะ สังเกตจากเวทีใหญ่ เช่าจอ LED มาติดด้วย (เซนทรัลซะอย่าง)



เอารูปนี้มาลง ให้เห็นชัดๆกับกีต้าร์คิตตี้ของพี่โต้ง


พี่นพ กับท่าเดินมาดพระเอกของแก

feat. groove riders + apartment คุณป้า

บุรินทร์ยังเรียกเสียงกรี๊ดได้เหมือนเดิม


แต่ถ้าใครคิดว่าค่ำคืนนั้นจะจบไปพร้อมกับคอนเสิร์ต... ขอบอกว่าผิดซะแล้ว (ทนอ่า่นบล็อกต่อไปซะ วะฮะฮ่า) ขากลับ ไม่กลับบ้าน แต่มุ่งหน้าไปบ้านไอ้ปั้น เล่นสงครามไพ่ไปถึงหกโมงเช้า

ส่วนบรรยากาศวงไพ่เป็นยังไง ขอไม่บรรยายละกัน เกรงจะเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีแก่เยาวชนทั้งหลาย (ดุเดือดโคตร)

ไว้คราวหน้าจะมาต่อกับ melody of life ในวันอาทิตย์ มีคลิปวีดีโอแถมให้ดูด้วย อย่าพลาด!

Welcome to Dumsers!

หลังจากมีหลายคน
(เหรอวะ) เรียกร้องให้รีบๆทำบล็อกตอนทำงานอยู่ที่ Ocean City มานานและ
ก็ได้เวลาโพสต์ซะที หลังจากที่ดองจนเค็มได้ที่

ความจริงช่วงทำงาน ก็โพสต์มาหลายๆบล็อกเหมือนกันนะ หาๆอ่านกันได้ในคลังบล็อกเก่า
- เดือนมีนา
- เดือนเมษา
- เดือนพฤษภา

ส่วนทริปเที่ยวเนี่ย ก็โพสต์ไว้ตามนี้
- ทริป Washington D.C. (COMING SOON - hopefully -_-")
- ทริป New York City : Part 1 : Part 2 : Part 3 (END)
- ทริป Las Vegas

อะ มาเข้าเรื่อง

จากการกลับไปย้อนดูบล็อกช่วงเดือนพฤษภา ก็เห็นว่าโพสต์แบบตามมีตามเกิด ก็เลย กะมาโพสต์เติมเต็มส่วนที่ยังไม่ได้พูดถึง คราวนี้มาพูดเรื่อง 'SECOND JOB' ที่ Dumsers ดีกว่า

จับพลัดจับพลูมาได้งานที่นี่ได้แบบงงๆฟลุกๆ สาเหตุมาจากไอ้วันที่เดินหางานเนี่ย ตระเวนกรอกใบสมัครเค้าไปทั่วอะ แต่ไม่เหนวี่แววจะได้งานสักที จนกระทั่งเข้าไปสมัครงานที่แมคสาขาถนน (เอ่อ จำไม่ได้ สมมุติวาถนนสามสิบกว่าละกัน) แล้วเค้าก็บอกว่าให้ไปลองถามที่ถนน 123 ดู ก็ลงรถเมล์ไป เหนไอ้ร้านเนี่ยอยู่ข้างๆ เลยเดินเข้าไปถามกับไอ้แดน เข้าไปแบบงงๆ แบบว่า มีงานให้ทำมั้ย ปรากฏว่า...มี (ซะงั้น) กูกับแดนนี่หันมามองกันแบบ เฮ่ยยยยยย ไปเลย อารมณ์ประมาณว่า ร้านนี้หลุดรอดแก๊งคนไทยที่เดินหางานทั่วเมืองไปได้ไง

สำหรับงานที่ได้ ก็เป็น Dishwasher / Busser / Runner สับกันแล้วแต่ Tommy (ผจก ร้าน) จะจัดให้ ก็ขอบรรยายลักษณะงานคร่าวๆละกัน

Tommy : ผจก Dumsers สาขา 123 ...เป้น boss ที่เจ๋งใช้ได้

- Dishwasher(ล้างจาน) ชื่อก็บอกและว่าล้างจาน ได้เรท 7$/hr ซึ่งเป็นงานที่ไอ้แดนได้ประจำไปซะงั้น ส่วนเราได้มาทำบ้าง หน้าตาโซนล้างจานก็เป็นแบบเนี้ย

โซนล้างจานที่นี่มีรูปคล้ายๆตัว U ในรูปแรกก็เป็นบริเวณที่ของจะเอาเข้ามาล้างวางอยู่ ซึ่งก็จะเอาพวก จาน ชาม silverwear อุปกรณ์ทำครัว หรืออะไรก็ตาม ใส่ถาดที่เค้ามีให้ ซึ่งก็มีถาดพลาสติกหลายแบบอะ ที่นี่จะมีสามแบบ คือแบบก้นถาดมีแท่งยื่นๆให้เสียบพวกจาน แบบที่เป็นตารางห่างๆ สำหรับวางพวกถ้วย และแบบพวกตะแกรงถี่ๆ สำหรับพวก silverwear หรือล้างอะไรที่เล็กๆแล้วอาจจะตกลงไปได้หากล้างด้วยถาดแบบที่สอง

ซึ่งเราก็จะฉีดล้างคร่าวๆ ด้วยหัวฉีดอย่างที่เห็นในรูปแหละตรงซิงค์ (รูปถ่ายไม่เหนหัวฉีดอะ ก็เหมือนๆฝักบัวแหละแต่มันแรงกว่า) ซึ่งสำหรับบางอย่างก็อาจจะใช้แปรง หรือฝอยเหล็กช่วยขัดอีกที (เช่นพวก 'จานร้อน' เครื่องครัว เป็นต้น) แต่ถ้าหากล้างไม่ไหวจริงๆ เช่น ถาดทำอาหาร ถาดซอส ครีมซุป พาสต้า ที่ติดแน่นมากๆ ก็ต้องเอาไปแช่น้ำร้อนให้มันนิ่มก่อน ซึ่งหลังจากฉีดพวกนี้ ก็จะเข้าสู่ขบวนการถัดไป คือ เอาไปเข้าเครื่องล้าง ^^ อ้อ ถ้าซิงค์ตัน ที่นี่ก็มี chopper อยู่ใต้ท่อสำหรับปั่นเศษอาหารให้เป็นชิ้นเล็กๆ น้ำจะได้ลงไปได้ แต่ว่า ก่อนจะเปิด switch ทีเนี่ย ต้องเอาถังพลาสติกไปครอบก่อน ไม่งั้นน้ำล้างที่ค้างไว้มันจะพุ่งกระจาย -_-

สำหรับรูปที่สอง ก็จะเห็นอีกมุมนึง ตรงกลางที่ติดผนัง (ก้นตัว U) เป็นที่ตั้งของเครื่องล้างจานนั่นเอง เครื่องอันนี้เป็นกึ่ง manual เลยมั้งคือเราต้องเปิดฝา (พยายามเพ่งหน่อยว่า ด้านขวาของเครื่องจะเห็นฝาด้านข้างเลือนึ้นมาอะ) อืม ก็ เปิดฝาโดยยกคันโยกขึ้น ฝาข้างจะเปิดทั้งสองด้าน เราก็ผลักถาดเข้าไป แล้วก็ปิดฝา รอให้มันล้างเสร็จ แล้วก็เปิดฝาเอาถาดออก ซึ่งพวกของที่ล้างออกมาก็ร้อนพอตัว

พวกแก้วต่างๆที่ล้าง ก็เอาไปเก็บไว้บนแร็คด้านบนดังที่เหนในภาพ ส่วนพวกจาน เครื่องครัวต่างๆเนี่ย ก็เอาไปเก็บในครัว

สำหรับงานล้างจานเนี่ย ถ้าได้งานวันธรรมดา (อา - พฤ) จะค่อนข้างสบาย เพราะงานน้อย โดยเฉพาะถ้าได้กะเช้าหรือบ่ายนะ สบายโคตรรรรรรรรรร หลับได้เลย เพราะไม่มีจานให้ล้าง แต่ถ้าคืนวันศุกร์ เสาร์นะ แทบตาย โดยเฉพาะช่วงหลังๆที่ร้านเริ่มคึกคักเนี่ย ขนาดใช้คนล้างสองคนยังทำกันเหนื่อยใช้ได้ ล้างกันแทบไม่หยุด (แต่นี่ยังดี เพราะเค้าบอกมาว่า ช่วง summer จริงๆ ล้างกันสามคนยังไม่ทันเลย) ซึ่งก็น่าจะเป็นไปได้ เพราะถ้าทำกันหลายคน คอขวดจะอยู่ที่เครื่องล้างนั่นแหละ

มีงานเสริมให้เด็กล้างจานทำอีกอย่าง ในวันที่ไม่มี prep มาเตรียมอาหาร (prep ประจำคือ patrick ซึ่งเป็นลุงที่ น่ารักมาก ใจดีโคตร) คือตำแหน่ง prep เนี่ย จะมีก็ในวันที่มันวุ่นๆแหละ วันไหนไม่วุ่นก็ไม่จำเป็นต้องมีเพราะพวกcook ก็ทำได้

Patrick! ใจดีโคตรรรรร คุยสนุก สุดยอดมากเลยลุง!!!!

หน้าที่พิเศษทีว่าก็คือ ทอดไก่นั่นเอง ฮ่า



ที่ทุกท่านเห็นอยู่ก็คือเตาทอดไก่นั่นเอ๊งงง มีสองเครื่อง เป็นหม้อทอดความดัน ถ้าวันไหนที่คนไม่เยอะมาก็เปิดแค่เตาเดียว

วิธีทอดก็คื้อออออ
1. ไปเอาไก่จากห้องเย็นมาล้างน้ำผ่านๆ
2. คลุกกับแป้งทอดให้ทั่ว
3. ค่อยๆหย่อนไก่ลงไปในเตา มีทริคว่า ให้คลุกแป้งให้ทั่วแล้วเอาไก่สองชิ้นมาเคาะๆกัน แป้งจะได้ไม่หนาไป แต่ว่า ต้องให้แป้งทั่วนะ เพราะว่าน้ำมันจะได้ซับไปในแป้ง เวลาใส่ลงไปน้ำมันจะได้ไม่กระเด็น แล้วก็ ปล่อยต่ำๆ ค่อยๆปล่อยจ๋อมลงไป
4. เอา...เอ่อ บรรยายไม่ถูก มันเป็นเหล็กแบนรูปตัว L อะ ความจริงคือเป็นตัวยกตะแกรงทอดไก่ขึ้นมา แต่ว่า เราก็เอามาคนๆ ให้ไก่มันอยู่ทั่วๆตะแกรงทอด
5. ปิดฝา หมุนไอ้ที่หมุนนั่นน่ะให้แน่น แล้วก็เปิดไทมเมอร์ตั้งเวลา รอสิบห้านาที ก็ได้เวลาเอาไก่ออก ได้กินแร้วว ^^

อ้อ สำหรับน้ำมันเนี่ย ทอดไปหลายๆครั้ง ก็จะทำการกรองน้ำมันใหม่ ซึ่งอันนี้ ทำไม่เป็น และไม่ได้ทำ (ฮา)
(ปล ไก่ร้านนี้อร่อยใช้ได้เลยแหละ)

สรุปว่า งานล้างจาน...เป็นงานที่ไม่ค่อยจะ prefer เท่าไหร่ เพราะว่าเรทคงที่อะ คืองานหนักเท่าไหนก็ได้ตังค์เท่าเดิม แต่ว่า ในช่วงที่เราทำเนี่ย โชคดีสุดๆแล้ว คืองานน้อยมากไง เลยมีเวลานอน (ฮา) แต่งานก็น่าเบื่ออะ ยิ่งถ้างานเยอะๆนะ แทบแย่ เหนื่อยมาก

แต่มีข้อดีอย่างนึงคือ เราถือว่าเป็นคนอยู่ในฝ่ายครัว ทำให้กินอะไรก็ได้ ซึ่งต่างกับตำแหน่งอื่นในส่วนตัวร้าน (server busser runner....) ซึ่งกินฟรีไม่ได้ (เป็นกฏของร้านนี้น่ะ)

ความจริงแล้ว นอกจากที่ dumser ยังเคยได้ไปล้างจานที่แผนกอาหารของโรงแรมอยู่สองครั้ง กับที่ Macci's ร้านซีฟู้ดอีกครั้งนึง จะบอกว่า งานล้างจานที่นี่ ชิลสุดแล้วล่ะ เพราะว่า ร้านมันไม่ได้ใหญ่เท่าสองที่นั่น จานก็มาล้างแบบสบายๆ ไม่ค่อยเหนื่อย แล้วอุปกรณ์ทั้งหลายก็เหมาะมือ ใช้งานง่ายดี

ไอ้ร้าน macci's นะ ขอบ่นหน่อยเหอะ เหนื่อยเหรี้ยยย แมร่งงง จานมาโคตรเยอะ แถมยังใช้กระทะ (จานร้อน) ทำอาหารแทบทุกเมนู ขัดจนอ้วก ถึงได้ค่าจ้าง 10$/hr ก็ไม่เอาเฟ่ย ทำครั้งเดียวเลิก (ฮ่า)

อ้อ ตั้งแต่ทำงานมา ยังไม่เคยทำจานแตกเลยนะ โฮ่ะๆ

ไว้คราวหน้าจะมาเขียนถึงงานอื่นใน dumsers คอยติดตามละกัลล (ครั้งนี้โพสต์ยาวจังแฮะ)

COURSE NO	COURSE TITLE	CREDIT	GRADE
2103295	BASIC THERMO	3	B+
2104321	MFG PROC PROJ	1	X
2104322	OR II	2	A
2104323	QUALITY CONTROL	2	B
2104324	WORK DESIGN	3	C+
2104325	OPN MGT	2	B+
2104326	COMP/IT IE	2	X
2104327	COST ANALYSIS/BDGT	3	B
2305103	PL BETTER LIFE	3	A

ฮริ้วววววววววว

ถึงจะผิดคาดไปบ้างกับ Work Design แต่ตัวอื่นนี่ถือว่า 'ดีเกินคาด' ซะงั้น

เห็นคะแนนแล้วค่อยชื่นใจหน่อย ว่าอย่างน้อยเทอมนี้ที่เหนื่อยที่สุด (งานหนักที่สุด) กลับได้คะแนน ดีที่สุด (ทั้งๆที่อ่านหนังสือน้อยสุด)
วิเคราะห์รายวิชา
- Basic Thermo ดีเกินคาด ได้ B+ ได้ไงเนี่ย ขนาดต้องฝ่าฟันกะปิโตรสองปี แถมไฟน่อลก็เงอะๆงะๆ โอวว มันเยี่ยมมมากพระเจ้าจอร์จ
- MFG PROJ ยังไม่ออก แต่ Assume ว่าได้ A (ลองไม่ได้สิ แส่ดสสส ทำแทบตาย โปรเจคบ้าเนี่ย)
- OR II อันนี้ ปลื้อมมมมมม...จบ ได้ได้ไงก็ไม่รู้ มิดเทอมก็มีนพอดี ทำไมอยู่ดีๆได้ A ซะงั้น งงจิงๆนะเนี่ย เลยทำให้ OR ทั้งสองเทอมคว้า A รวด ยอดเยี่ยมสุดๆ
- QC ก็ไม่ประหลาดใจอะไร ตรงความคาดหมายทุกประการ
- Work Design แส่ดสสสส C+ ได้ไงเนี่ยย หรือว่าเพราะกูไปเขียนด่าอาจารย์ในข้อสอบจับเวลาวะ -_-@
- OM อีกวิชาที่เกินความคาดหมาย ถึงมิดเทอมจะได้เกือบเต็มก็ตาม เพราะไฟน่อล smurf ท่านออกข้อสอบได้น่างงสุดๆ ทำแบบงงๆ เกรดก็เลยออกมาแบบ งงๆ เนอะ
- Comp/IT IE ยังไม่ออก แต่จากแนวโน้มเทอมที่ผ่านๆมา วิชาพวกนี้ (Manu, Automation) มักจะฟลุกได้ B เลยหวังว่า คว้า B ได้แล้วกันเนอะ
- Cost Budget ได้ Bก็ดีแล่วววว ไฟน่อลแม่งออกห่าอะไรมาก็ไม่รู้ ข้อสุดท้ายแทบจะว่างทั้งข้อ (จากสี่ข้อ)
- Plant Better Life ใครที่ยังไม่ได้เรียน Gen Ed หมวดวิทย์ นี่เป็นอีกวิชาที่ไม่น่าพลาด ทั้งๆที่แทบไม่เคยไปรดน้ำ ข้อสอบไฟน่อลก็แทบจะกามั่วทุกข้อ แต่ก็ออกมาได้ A สุดยอดจริงๆ

ก็เป็นอันจบกับเทอมเป็นเดอะพีคทั้งสองด้าน คืองานหนักเหี้ยๆ กับมีเวลาอ่านหนังสือสั้นกุดประมาณครึ่งสัปดาห์ก่อนสอบ (ซึ่งผิดปกติเด็กวิดวะจุลาที่อ่านกันสามอาทิตย์ก่อนสอบ) แต่กลับได้เกรดสูงงงงงสุด เฉลี่ยประมาณ 3.3 หรูแส่ดสสส

ผลของเกรดไฮโซในเทอมนี้เลยทำให้เกรด GPX รวม ฉุดขึ้นพ้นมาสูดอากาศเหนือเกรด 3 ได้ซักทีโว้ยยยย ดีใจเหี้ยๆๆๆๆๆๆๆๆ เฮ่ออออออออออ
(เทอมที่แล้วยัง 2.92 อยู่เลย)

วันนี้คงนอนหลับฝันดี หึหึ

ท่าทางจะว่างจริงๆ ตอนนี้กำลังคิดจะฟอร์มวง IE ปีสามขึ้นมาขำๆ
ว่าแล้วก็ได้รับคำสั่งให้ไปแกะ 'อย่าร้อนตัว'


powered by ODEO

ก็ แกะมาได้แบบนี้แหละ ^^ (ตอนนี้แกะแค่ก่อนท่อน Bridge เพราะว่ามี solo เปียโน หลังจากนั้นก็โยนไปให้พวกกีต้าร์และ)

ข้อแก้ตัวสำหรับจุดบกพร่อง (ที่อาจจะไม่มีใครสนใจ)
- ฟังแล้วอาจจะเหมือนหุ่นยนต์เล่น จังหวะโคตรตรง เสียงเปียโนโคตรกระแทก อันนี้ขอชี้แจงว่าตอนอัดเข้าไปใน GarageBand ใช้โหมดปรับจังหวะให้ตรงเองแหละ ทุกอย่างเลยดูแม่นยำ (แต่ไร้อารมณ์) ส่วนเสียงเปียโน อืม ยังไงก็สู้เล่นสดไมไ่ด้อยู่แล้ว ตอนเล่นก็ไม่เหนกระแทกมากแต่ทำไมฟังออกมามันกระแทกทุกตัวจังวะ

ตอนนี้ทุกโปรแกรมเป็นเหมือนกันหมด คือ เวลากดคีย์ลงไปจะรับค่า velocity (ความดัง) เพียง หนึ่งค่า ต่อ หนึ่งโน้ต ซึ่งไม่เหมือนกับการเล่นเครื่องดนตรีสด (หรือแม้แต่ Electone ก็ตาม) ที่หนึ่งตัวโน้ตมีได้หลายความดัง ยิ่งเป็นโน้ตยาวๆเงี้ยะ แล้วถ้าต้องการลากเสียงให้ค่อยๆดังขึ้นเรื่อยๆ (ซึ่งทำกันประจำเป็นธรรมชาติสำหรับพวกเครื่องเป่าและเครื่องสาย) โปรแกรมพวกนี้กลับรับค่าความดังได้แค่ค่าเดียวเท่านั้น แย่จัง :(

- อ้อ อีกอย่าง ความจริงท่อนร้องท่อนที่สองเสียงเครื่องสายต้องมีสองอย่าง เสียงลีดต้องเป็นไวโอลิน อีกเสียงเป็น cello แต่หาแทบตาย Garage Band ก็ไม่มีเสียงให้ เลยใช้เสียง orchestra ไปแทนทั้งสองพาร์ท

ฟังเอาขำๆละกัน ช่วงนี้กำลังบ้าเห่อ เดี๋ยวคงมีอะไรมาให้ฟังอีก

(สภาพสตูดิโอเฉพาะกิจ)



powered by ODEO


ลองฟังกันดู :) ผลงานเพลง cover เต็มเพลงชิ้นแรกอย่างเป็นทางการ (ก่อนหน้านี้ไม่เคยทำเพลงจบเต็มๆเพลงบนคอมซะที)
title : หยุด - stop (instrumental)
original artists : Groove Riders
made by : GarageBand



...ปิดเทอมที่สุดน่าเบื่อ ฝนตกลงมาได้ทั้งวัน เลยปัดฝุ่นคีย์บอร์ด MIDI ที่ซื้อมาเปนปีมาใช้อีกรอบ คราวนี้เป็นโปรเจคเอาเพลงคนอื่นมา cover อัดเล่นแบบเต็มๆเพลง ถือเป็นการประเดิมงานใหม่ๆ คอมใหม่ๆ โปรแกรมใหม่ๆ

คือ... ปกติไอ้คีย์บอร์ดที่ซื้อมาเนี่ย ไม่ได้ใช้งานคุ้มซะเท่าไหร่เล้ย ส่วนมากเอามาลองแต่งเพลงเล่นๆ แต่ก็มักไปไม่เกินสามสิบสองห้องหรอกมั้ง ฮ่าๆ (ทำไปซักพักก็เบื่อและ) คราวนี้เลยเปลี่ยนแนว เอาเพลงคนอื่นมาลองเล่นดีกว่า จะได้ทำเพลงยาวๆเต็มๆเพลง แบบจบสมบูรณ์ซะที ก็ เอาก็เอาวะ ไม่มีอะไรทำนี่นา

ทีนี้ เนื่องจากคอมเดสก์ทอปที่เคยใช้ทำก็ดันเจ๊งยังไม่ได้ซ่อมซะที ก็เลยต้องมาใช้แมคบุ้คแทน (เป็นข้ออ้างแก้ตัวเรื่องเห่อแมคได้เนียนจิงนะกู) ปัญหาก็มีอยู่ว่า ไอ้คอมเก่านั่นใช้โปรแกรม Reason ทำเพลง แต่เนื่องจากคราวนี้ใช้แมคซะนี่ แผ่น Reason ที่มีอยู่ก็เป็นเวอร์ชั่นวินโดวส์ จะมาลงในแมคก็ไม่ได้ (ในส่วนวินโดวส์ที่แบ่งในแมคบุ้คก็มีเนื้อที่ไม่พอ) สรุปเลยต้องลองโปรแกรม Garageband แทน (โปรแกรมทำเพลงของแอปเปิ้ลที่แถมมากับเครื่อง)


หลังจากล้มลุกคลุกคลาน ก็สรุปได้ว่า มันใช้ง่ายกว่า Reason นะ ทำอะไรได้พอสมควร แต่ว่าตัวเสียงที่ให้ยังไม่ค่อยมีให้เลือกมากเท่าไหร่
เสียงก็ไม่ค่อยเพราะด้วยอะ จะหาเสียงกีต้าร์ดีๆก็ไม่เห็นมี ฟันธงว่าสู้ reason ไม่ได้ครับ (ซึ่งก็ควรจะเป็นอยู่ ราคาขายจริงๆก็ต่างกันลิบลับ) อืมม ทำเพลงไม่ดีเองโทษโปรแกรมซะงั้น


สุดท้ายก็ออกมาเป็นเวอร์ชั่นอย่างที่เห็น กลองวนลูปเดียวทั้งเพลง ไม่มีเสียงร้อง ไม่อัดกีต้าร์ เป็นเวอร์ชั่น'แห้ง' ล้วนๆ (ไม่มีการอัดดนตรีสด) เนื้อเพลงใส่ให้ข้างล่างแล้ว เชิญโหยหวนตามอรรถยาศรัย ถ้าเสียงดนตรีฟังเพี้ยนๆ improvise ทะแม่งๆ จังหวะหลุดๆ ฯลฯ ก็ ขออภัย มา ณ ที่นี้แล้วกันคร้าบบ

ฟังแล้วอย่าลืมคอมเม้นต์ล่ะ

หยุด : Groove Riders

ฉันนั่งยิ้มลำพัง หัวเราะลำพัง
สดชื่นกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา
ตั้งแต่ได้พบกับเธอนั้น
เรื่องจริงกับความฝัน เกิดขึ้นด้วยกันทันตา

*ฉันอย่ากจะหยุดเวลานี้
ตั้งแต่วินาทีที่ชีวิตมีเธอเข้ามา
เธอทำให้คนที่เหนื่อยล้านั้นกล้าจะเปิดหัวใจ
หยุด หยุดชีวิตหยุดกับคนนี้
แม้ว่าใครจะดีสักแค่ไหน
หยุด หยุดความรักทั้งหัวใจจะหยุดอยู่กับเธอคนเดียว

ฉันนั้นรู้ทันที และรักทันที
เธอคือความโชคดีที่เข้ามา
ตั้งแต่ได้พบกับเธอนั้น ชีวิตคือความฝันที่เกิดขึ้นตอนลืมตา

(*)

อู้ว...หยุดอยู่ตรงนี้หยุดแล้ว

**หยุด หยุดชีวิตหยุดกับคนนี้ แม้ว่าใครจะดีสักแค่ไหน
หยุด หยุดความรักทั้งหัวใจ จะหยุดอยู่กับเธอคนเดียว

(**,**,**)

ปิดเทอมแล้ววว หมดข้ออ้างที่จะดองบล็อกต่อไป
ขอมาเก็บกวาดสะสางบล็อกที่ดองเค็มไว้มากมายเลยดีกว่า

ปล. อัพรูปอัมพวาไว้ที่ flickr ดูเต็มๆเซ็ท ขนาดใหญ่กว่าที่ลงบล็อกได้ที่นี่ http://www.flickr.com/photos/jaroz/sets/72157594248423633/


บ้านกะลามะพร้าว มีของทำจากกะลาเยอะแยะ


เดินย้อนกลับมาที่ฝั่งตรงข้ามที่พัก(เรือนแพอัมพวา) ก็มาเจอกับร้าน สมานการค้า ร้านกาแฟ (อีกร้าน) ซึ่งเป็นร้านที่เก่าแก่สุดกว่าเจ็ดแปดสิบปี (ถ้าจำไม่ผิด) ตอนนี้ขยายกิจการไปเปิดแถวธนิยะแล้ว กาแฟโบราณแก้วละสามห้า แต่ที่อัมพวา ขายแค่สิบบาทเท่านั้น วะฮะฮ่า (อร่อยมากกกกกกกกกกกกกกกกก)


เริ่มเดินไปแถวตลาดบก ตอนนี้เริ่มคึกคักแล้ว เดินไปเดินมาก็สะดุดตากับไอ้นี่แหละ กุ้งอบวุ้นเส้น 25 บาทเท่านั้น โอ้ววว สุดๆ


น่ากินใช่ม้าาาาา

ขอบอกว่า ตลาดคึกคักมากกกกกก ของกินตรึมมมม มองไปทางไหนก็มีแต่ของกิน ถูกก็ถูก อร่อยก็อร่อย แมร่งงง สวรรค์แท้ๆ


วุ้นไข่






แล้วก็ฟาดขนมของกินเล่นไปอีกเพียบ ที่ติดใจอันนึงก็เป็นหนมปังทอดห่อไส้กรอก ส่วนมื้อเย็นที่ดูเป็นชิ้นเป็นอัดสุดก็เย็นตาโฟที่เหนในภาพแหละ สิบบาทตามเคย

เพราะว่าคนเยอะมาก เลยแว่บหลีกหนีความวุ่นวายไปที่วัดอัมพวันสักแป๊บบบ ข้างในก็สวยใช้ได้เลย ถ้าใครได้ไปเที่ยวอุทยาน ร.2 ก็อาจจะเคยมาวัดนี้นะ อยู่ใกล้ๆกัน



เดินกลับมาก็เริ่มตะวันตกดินแล้ว บรรยากาศยิ่งดีขึ้นไปอีก



แล้วเราก็แว่บไปที่ร้านธารามาร์ทอีกครั้ง ตามที่พี่เค้าชวนเอาไว้ตั้งแต่ตอนบ่ายว่าตอนเย็นข้างบนร้านน่านั่งมาก เดินขึ้นไปก็ โอ้วว น่านั่งจิงๆด้วย บรรยากาศโคตรดีเลย เพลงก็เปิดสไตล์ชิลเอ้าท์ มีเทสมากเลยพี่ ยกคะแนนบรรยากาศให้เต็มๆ



ชิลแบบนี้ต้องมีไฮเนเก้นตามเคย!

นั่งได้สักพักก็กลับไปขึ้นเรือดูหิ่งห้อย ก็ โอนะ ตอนแรกก็ตื่นเต้น สักพักก็เริ่มจะหลับและ ง่วง ฮ่าๆ กลับมาขึ้นฝั่งอีกก็ หิวอีกแล้ววว 55 ตอนนั้นก็จะห้าทุ่มแล้วมั้ง ร้านส่วนมากก็ปิดหมดและ แต่ว่ายังมีร้านก๋วยเตียวแถวตลาดยังเปิดอยู่ ก็ซัดก๋วยเตี๋ยวหมูปิดท้ายวันนี้ไป

ขากลับฮามาก เพราะว่าที่ละแวกตึกแถวนั้น มีกลุ่มชาวบ้านรวมตัวกันร้องเกะกันอยู่ ด้วยแรงยุกันเอง ประมาณว่าไหนๆวันนี้ก็ทำเกือบทุกอย่างและ เลยเข้าไปแจมกับคุณลุงๆป้าๆด้วยซะเลย ^_^" เป็นเล่นไป ร้องไปได้สักสามเพลงมั้ง มีชาวบ้านที่นั่งกินข้าวแถวนั้นออกมาเต้นตามด้วยวุ้ย สนุกดีว่ะ รักคนอัมพวาจังเลย ใจดี เป็นกันเองสุดๆ เค้าบอกว่าเสาร์อาทิตย์ก็มารวมตัวกันอย่างงี้ จ่ายค่าไฟให้คุณลุงตามอรรธยาศรัย ถือเป็นค่าสินไหมทดแทนที่ต้องมาทนฟังเสียงพวกเราแล้วกันครับ 55
(เดินออกมาแล้วเพิ่งรู้ว่าเสียงเกะที่นี่ดังไปไกลข้ามคลองด้วยอะ เหอๆ)





วันที่ 2

ตื่นหกโมงเช้าด้วยความงัวเงียเล็กๆ มาใส่บาตร พระที่นี่ นอกจากจะบิณฑบาตรทางบกแล้ว ยังออกบิณฑบาตรทางน้ำด้วย ก็ได้บุญกันถ้วนหน้าตั้งแต่เช้า :)



ยังไม่วายถ่ายรูปของกินอีก


อาหารเช้าวันนี้ : ปาท่องโก๋กะน้ำเต้าหู้ที่ป้าหน่อยเตรียมให้

แน่น้อนนน ด้วยความเป็นทริปกิน เลยตระเวนไปกินก๋วยเตี๋ยว แวะร้านสมานกินกาแฟโบราณอีกรอบ ก่อนจะออกเดินเล่น ไปเจอคุณลุงกับไอ้ดุ๊กดิ๊กอีกรอบ




ว่างๆ ก็เลยเดินๆๆๆๆไปวัดจุฬามณี ถามคุณลุงบอกว่าใกล้ๆ อุตส่าห์เชื่อ ปรากดว่า โคตรรรร ไกลเลย -_-" วัดก็สวยดีนะ แต่ว่าตัวโบสถ์ดูทรุดโทรมไปหน่อย นอกจากโบสถ์แล้ว ยังมีศาลาที่มีร่างของหลวงปูเนื่อง หลวงปู่ที่มีชื่อและเป็นที่เคารพมาก ในภาพจะเห็นว่า ร่างของท่านยังไม่เน่าเปื่อยเลย แม้จะมรณภาพไปนานแล้ว



แล้วเราก็นั่งมอไซค์กลับไปที่อัมพวาอีกครั้ง นั่งเล่นไปมา นัดกับพี่ออฟไว้ว่าจะไปดูสวนตาลกันตั้งแต่คืนก่อน วันนี้พี่ก็เลยใจดีพาไปฟรีๆไม่ชาร์จอะไร ให้ยืม จักรยานขี่กันไปด้วย!!! ไปคราวนี้เดินทางทุกรูปแบบเลยวุ้ย



ที่สวนตาลที่นี้ยังเก็บเกี่ยวแบบเก่าอยู่เลย เสียดายที่ยังไม่ได้เคี่ยวตาล แต่แค่นี้ก็ได้เห็นอะไรเยอะแยะและ พี่ออฟกับคุณป้าที่สวนก็อุตส่าห์อธิบายอะไรตั้งเยอะแยะ เฮ่อ คนที่นี่ใจดีจิงๆเลย ถ้าคนในกรุงเทพเป็นได้แบบนี้ก็ดีอะดิ มาที่นี่ยังไม่เจออะไรให้เสียอารมณ์เลยสักอย่าง



คุณลุงที่สวน กะเตาตาลแบบดั้งเดิม สำหรับเคี่ยวน้ำตาลปึก

เป็นการจบทริปอัมพวา! ขากลับก็ลองนั่งรถสองแถวไปที่แม่กลอง ก่อนจะต่อรถตู้กลับกรุงเทพ เทียบกันแล้ว วิธีหลังสบายกว่าเยอะเลย รถตู้แค่หกสิบบาทเองแหละ

ไว้วันหลังจะไปใหม่นะ อัมพวา :D