เพิ่งสังเกตก่อนเข้ามาโพสต์บล็อกในวันนี้

ว่านี่คือ post ครั้งที่ 501 แล้ว !!!


งงล่ะสิ ว่านี่อัพไปเยอะขนาดนี้เลย!!??


ความจริงไม่หรอก เพราะว่าตอนไปอังกฤษ ที่บ้าอัพทุกสองวัน ครั้งนึงก็รูปเป็นสิบ ไอ้ช่วงนั้น การโพสต์รูปมันจะเป็นแบบหนึ่งรูปต่อหนึ่งโพสต์ เลขก็เลยปั่นขึ้นมาเยอะแบบนี้ แหะๆ

------------------------------------------

เสาร์ที่แล้วไป Commart มากับไอ้อ้อน ไอ้ตี๋ เจอแซม เจอเิอิ๊บ ... คือจะว่าไปมันก็ยกลานเกียร์ไปที่นั่นแหละ คือไอ้ที่ไปเนี่ย กูไม่ได้จะไปซื้ออะไรหรอก แต่มันว่างจัดไง อยู่บ้านก็นอนเฉยๆ ก็ เอาวะ เบียดคนไปช่วยมันเลือก ไม่รู้คิดถูกหรือคิดผิด... คือไม่ใช่เรื่องที่ไปช่วยมันเลือกนะ แต่มันคือเรื่องคนเนี่ยแหละ คนแม่งจะมากไปถึงไหนวะ เบียดกันซะแทบไม่มีรูให้หายใจ แม่งไม่ได้แจกฟรีนะโว้ย จบงานนี้เล่นเอาเหนื่อย + หลอน เมื่อคิดว่างานหนังสือ ถ้าไปเดินจะเปนไง

สรุปว่าทุำกคนก็ถอยโน้ตบุ้คกันคนละเครื่องกันถ้วนหน้า อ้อนมาทีหลังแต่ถอยได้ก่อน (เพราะ order winner คือราคาที่ตีกรอบไว้แล้ว) ถอยเลเซอร์ Xerox กะ Acer ระดับ entry level ไม่สนสเป๊กมาืทำงานออฟฟิศเล่นเครื่องนึง ส่วนไอ้ตี๋นี่ก็ถอย lenovo ได้ core2duo ไปสมใจ (สมใจกูรึเปล่าวะ เชียร์เหลือเกิ๊น) คุณชายแซมก็ถอย Fujitsu มา (ถอยมาก่อนแล้ว แต่วันนี้เอาเครื่องมาเปลี่ยน เพราะเครื่องที่ถอยมันเสียงดัง) ไฮโซสมลุคจริงๆ

----------------------------------------------

จะว่าไป ก็นึกถึงเรื่องที่ไอ้เอกมันเล่าให้ฟังเกี่ยวกับกับแก๊ง P&G ...ขอตั้งชื่อเรื่องว่า
มุขเมโทร สไตล์เด็ก IE P&G

คือถ้าใครรู้จัก IE จุฬารุ่นนี้เนี่ย คงพอจะรู้ว่าความเมโทรเกินหน้าเกินตาภาคอื่นๆเขาขนาดไหน ถ้าคุณสงสัยกรุณาไปถามสาวๆไออี เช่นคุณแวว คุณปองได้ ว่ามีเรื่องให้เม้าท์ได้เยอะ ชนิดเขียนเก็บในสมุึดแชทกูได้ตั้งหลายหน้าอยู่

จะว่าไป สามหนุ่ม IE ที่เข้าไปทำงาน P&G ต่างก็เป็นหนุ่มเมโทรกันคนละด้าน คนนึงนี่ถือว่าเนี้ยบทั้งตัว โดยเฉพาะผมที่เซตเนียนมาอย่างดีไม่มีหลุดให้เห็นสักวัน อีกคนก็เท่ห์ซะสุดๆ ได้ข่าวว่าไป P&G เหมือนเปนนายแบบคอเลคชั่น Abercrombie&Fitch ส่วนอีกคนถึงดูเผินๆจะดูไม่เหนเมโทร แตพวกเครื่องบำรุงรักษาหน้านี่ก็ไม่ธรรมดาเหมือนกัลลลล

เอาเป็นว่า นี่คือสิ่งทีเ่กิดขึ้นในแก๊ง P&G (Based on true story อาจมีการเสริมเติมแต่งเอาเอง เอามันส์ อ่านเอาขำๆน่า แต่ถ้าไม่ขำก็ไม่เป็นไร 55)

+++++++++++++++++
เรื่องที่ 1

กิจกรรมยามว่างของ ซัน (นามสมมุติ) และ จอร์จ (นามสมมุติ) นอกจากจะมีการแข่งเขียนโลโก้แบรนด์เนมให้ถูกต้องตามหลักกันแล้ว ยังมีการปล่อยมุขแบรนด์เนมเป็นระยะๆกันด้วย

' สงสารคนชื่อ ฟิทช์ จัง'

' ทำไมเหรอ?'


...


' ก็คนไทยเรียกชื่อแต่ อาเบอ น่ะสิ น่าน้อยใจแทน'

'...'


++++++++++++++++++
เรื่องที่ 2


เรื่องมีอยู่ว่า...ทุกคนที่เข้ามาทำงานที่ P&G ต้องใส่ชุดยูนิฟอร์มของบริษัท ซึ่งมีโลโก้ P&G แปะอยู่


ซึ่งทุกอย่างก็ปกติดีจนกระทั่งวันหนึ่ง เมื่อ นส ลอร่า (นามสมมุติ) เดินเข้ามา คุณชายซัน (นามสมมุติ) ก็สังเกตเห็นว่าด้ายที่โลโก้มันหลุดไป เลยกลายเป็นสภาพประมาณนี้


.. ม่ายครับ ม่าย คุณชายซํนไม่ได้ทักว่า 'อ้าว ลอร่า เห็นป่าวว่าด้ายมันหลุด'

ซัน กลับบอกว่า 'อ้าว ลอร่า วันนี้แต่งตัวมาดีจัง'
ลอร่า '!!????'
ซัน 'ก็ใส่เสื้อ D&G... Dolce & Gabbana มาเลยนั่นแหนะ ไฮโซนะเนี่ยยยยยย'
ลอร่า 'อ๋อ แหม ของอย่างนี้มันแน่อยู่แล้วแหละ โฮะๆๆๆ T_T'




หมายเหตุ : (สำหรับผู้ตามมุขไม่ทัน)

เรื่องแรก >> กล่าวพาดพิงถึงแบรนด์เสื้อ Abercrombie & Fitch ซึี่งคนไทยเรียกสั้นๆว่า 'อาเบอ' เสื้อโปโล โลโก้รูปกวางยี่ห้อนี้ มาแรงในหมู่คนไทยมากๆ แต่ดั๊นไม่ยอมเปิดชอปที่เมืองไทยซะที สุดท้ายก็โดนก๊อปเกร่อ ไม่ว่าจะก๊อป JJ หรือว่าแบรนด์เนมอื่นก๊อปทำมั่ง โดยทำของคุณภาพด้อยลงมา และเปลี่ยนโลโก้กวาง เป็นนกบ้าง กวางพันธ์อื่นบ้าง เป็นต้น เรียกกันว่า ที่เห็นเดินกัน 99% ทั่วกรุงเทพน่ะ ของปลอมทั้งนั้น

เรื่องที่ 2 >> D&G เป็นชื่อย่อของแบรนด์เนมห้องเสื้อไฮเอนด์ Dolce & Gabbana แน่นอนว่าทั้งดังและแพง


.... จบ ... (แค่นี้แหละ ไร้สาระดีมะ)



-----------------------------------


เอาล่ะ มาต่อเรื่องเดิมเราต่อ ก็คือ ความจริงตอนแรกวันเสาร์หลังจากคอมมาร์ต กะจะไป Melody of life ที่จัดครั้งที่สองซะหน่อย แต่เพราะว่าแม่งเหนื่อยสัดๆจากการเบียดเสียดผู้คน ก็เลยไปแค่วันอาทิตย์แทน

งานคราวนี้คนก็เยอะขึ้นอย่างเห็นได้ชัดเลยว่ะ จากที่แทบจะไม่มีเลยในครั้งที่แล้ว (ตอนที่ไปดูพี่ก้อ) คราวนีคึกคักขึ้นเยอะ ถึงจะเหม็นบุหรี่บ้างแต่ overall งานนี้ก็ดี มีพวกเด็กแนว(ไปไหน)น้อยกว่างานแฟตละกัน เอาเป็นว่า ยังเป็นงานทีี่ดีน่าเดินละกัน

ไม่ได้เอากล้องไป เพราะน้องเอาหนีไปเที่ยวซะและ ก็เลยไม่มีรูปหรือคลิปวีดีโอมาฝากนะ (มีแต่รูปจากมือถือ) เอาว่า คราวนี้ก็ไปดู Slur ซึ่งพี่เอมวันนี้รู้สึกเหมือนจะแย่งซีนได้อย่างรุนแรง ด้วยการสะบัดหัวอย่างเมามันส์ (สงสัยอยู่ P&G นานไป เลยติดโฆษณาแชมพูมาป่าว) รวมไปถึงท่าชูไม้ตีกลองแล้วผงกหัวหงึๆโยกตามจังหวะเอามันส์ ได้ผลรึเปล่าก็ไม่ทราบ แต่อย่างน้อยก็็ีมีป้ายแฟนคลับมาเชียร์ถึงขอบเวที!!!

แล้วก็ดูพี่โป้ต่อ เหนแล้วก็แอบปลงสังขาร เพราะเด๋วนี้พี่แกมีพุงออฟไซด์อย่างรุนแรง ไอ้ร้องเฉยๆก็ไม่ว่าอะนะ แต่พอจะทำท่าประจำตัว ที่ส่ายๆเด้งๆเนี่ย เด้งทีพุงก็เด้งออกมาที เหนแล้ว -*- มองหน้ากับไอ้คานกันอย่างไม่ได้นัดหมาย ประมาณว่า เอ่อ.... ก่อนจะหันขวับไปมองสาวแว่นที่ด้านซ้าย เป็นการล้างตาครั้งนึงแล้วค่อยกลับมาดูต่อ

ส่วน Moderndog ไม่ได้ดู (ตามเคย) แว้บไปโซ้ย Yayoi แล้วก็เดินย่อยๆๆๆ โฉบดู Cyndi Seui ที่กำลังจะออกอัลบั้มใหม่ ท่าทางจะดี แล้วก็ออกมาดูฟลัวร์ต่อ ซึ่งคราวนี้คนเยอะมาก ได้ดูที่ชายขอบ...ทางเข้า ดูไปดูมานี่ก็ลุ้่นแทบตาย ว่านายคิวจะรอดมั้ยเนี่ย ทุ่มพาวสุดๆ กลัวจะขาดใจตายคาเวที สุดท้ายก็รอดไปได้อย่างหวุดหวิด

จากนั้นระหว่างรอ Tahiti80 เล่น ก็เป็น spydamonky มาเล่นแผ่นคั่นเวลา แต่คือว่า เอ่อ แม่งจะเปิดลำโพงดังไปถึงไหนน่ะ เบสยิงมาทีนึงนี่สั่นไปทุกโมเลกุลในร่างกายจริงๆอะ แสครชทีนี่เอี๊ยดดดดไปทั้งตัว ไอ้คานทนไม่ได้ถึงกับต้องคว้่าหูฟังมาอุดหู แล้วก้มลงไปนั่งยองๆที่พื้น ตอนแรกก็ํนึกว่าพวกกูคงคิดไปเอง เหนคนอื่นก็ยืนดูโยกหัวหงึๆบ้าง หน้าตาไม่เดือดร้อนอะไร ที่ไหนได้ กลับมาบ้าน คุยกับพลอยพีพี คุยกับไอ้เต้ แม่งบ่นห่าเหวด่าเช็ดกันทุกคน ประมาณว่าถ้าแม่งเล่นต่ออีกนาทีกูคงจะตายคาที่ตรงนั้นไปแล้ว

สุดท้ายก็มาถึง Tahiti 80 ซะที ไอ้เราก็ไม่รู้จักอะนะ (เชย) แต่ว่า ไอ้คาน ไอ้แวว (ที่ถึงไม่มาก็ยังยิงมือถือมาฟัง) พลอยพีพี แล้วก็อีกหลายๆคน แสนจะตื่นเต้นอยากดูสุดๆ ซึ่งตอนนั้นก็คิดว่า เออว่ะ มันคงดีจริง เพราะตอนฟลัวร์เล่นเสร็จคนออกไปเยอะมาก แต่พอคนออกไปเยอะ คนก็เข้ากลับมาเยอะเหมือนกันจนน่าตกใจ ก็คือเต็มลานตรงนั้นแหละ น้อยกว่าฟลัวร์หน่อยแต่ก็เยอะพอดู

ฟังไปฟังมา่เรื่อยๆ สรุปว่า ก็ชอบฮะ ใ้ช้ได้เลย

ยังไงก็เหนว่าจะจัด melody of life ครั้งที่ 3 แ่น่ๆ ก็ขอเป็นกำลังใจให้คณะผู้จัดงาน คราวหน้าหาวงดีๆมาเล่นอีกนะคร้าบ จะคอยดู