คงเป็นครั้งรองสุดท้ายที่จะต้องมานั่งอ่านหนังสือกับวิชาภาคเครื่อง ที่ทำชีวิตมหาลัยตลอดสามปีที่ผ่านมาเข้าสู่วงจรอนาถ (หนึ่งเดือนเล่น หนึ่งเดือนอ่าน) แน่นอนว่าเหลือไฟน่อลอีกครั้ง ยังไงก็ขอให้เทอมนี้เกรดรวมเกินสามได้เฮอะ -_-

ไม่รู้เปนไร ไม่ถูกชะตากับวิชาภาคอื่นจิงๆนะเฟ่ย ไม่ได้อยากจะแอนตี้ แต่หัวกูมันไม่ดีด้านนี้จิงๆนี่หว่า เทอมที่แล้วเป็นเทอมเดียวที่เรียนวิชาภาคแบบ เพียวๆ แน่นอนว่าเกรดทุกคนพุ่งปรู๊ดปร๊าด (ปีหนึ่ง 2.78 ปีสองเฉลี่ยประมาณ 3 เทอมที่แล้วพุ่งพรวดเป็น 3.4 ทันที) ซึ่งกูก็ยังงงๆ ว่าหลักสูตรมันจะเอาวิชาภาคอื่น ที่ดูจะไม่ได้ใช้ในอนาคตเล้ยมาให้เรียนทำไม อย่างไอ้ fluid เนี่ย แมร่งงงง (บ่นไปก็เท่้านั้นแหละ) เหน possiblities ที่จะได้เอาไปใช้ในอนาคตได้น้อยเต็มที

เทอมหน้า (ปีสี่) กะจะลงอะไรที่อยากเรียนและ (ไม่สนเกรดสักเท่าไหร่) เพราะคำนวณดูแล้วยังไง๊ยังไงก็คงไม่ึถึงเกียรตินิยม (ยกเว้นสามเทอมนี้ได้ 3.7 อัพ ทั้งหมด) เอาแค่ไม่หลุด 3 กูก็โอและ

ยิ่งช่วงนี้เป็นช่วงดิ้นเฮือกหาทีื่ฝึกงาน (สำหรับคนอื่นๆ) เลยยิ่งรู้สึกว่า เรียนไปเกรดดีเด่ก็ไมไ่ด้เปนผลอะไรกับการรับเข้างานสักเท่าไหร่หรอก เอาเข้าจริงๆ สำหรับช่วงนี้ วิธีการที่จะ พรีเซ้นตตัวเองตอนสัมภาษณ์ น่าจะพาตัวเองเข้าวินได้ซะมากกว่า

เด๋วไว้สอบเสร็จก่อน จะโทรไปตามเรื่องฝึกงาน (ที่ฝากเรื่องเอาไว้) ว่าตกลงเค้าหางานให้กูทำได้ยัง แหะๆ

ไปๆมาๆ กลายเป็นเพื่อนๆคนอื่นไปอยู่ตจว กันซะเยอะเลยแฮะ ตอนแรกนึกว่าจะอยู่กรุงเทพกันเยอะ ไปๆมาๆ สำหรับกรุงเทพโซนเหนือ ก็เหลือแค่โอม ที่โชคดี(?)ได้งาน Unilever ที่ SCB Park ซะงั้น (ใกล้บ้านกูโคตร) ไอ้ตี๋ ที่จับพลัดจับพลู ทำปูนที่บางซื่อ กับกูที่ทำงานแุถวๆรังสิต

พูดถึงเรื่องฝึกงาน คงไม่พูดถึง P&G ไม่ได้ ซึ่งกูก็ตกรอบตั้งแต่ attitude test ไปซะงั้น (ฮา) ที่ต้องพูดถึงก็คือเรื่อง 'ค่าจ้าง และ ประสบการณ์' ที่เป็นที่กล่าวขวัญกันจริงๆ ตั้งแต่ที่ว่า ใครเข้าไปทำที่นี่ ได้ใช้งานฝึกงานจิงๆแน่ๆ โปรเจคมีมารออยู่แล้ว ทำเสดแล้วเค้าก็เอาไปใช้จิงไม่ทิ้งขว้าง และสิ่งที่ดูจะทำให้ทุกคนสนใจที่สุดก็คงจะเป็น 'เบี้ยเลี้ยง' ที่คำนวณคร่าวๆ ได้ถึงเดือนละ สองหมื่น (ฝึกงานนะเนี่ย)

วันก่อนไอ้เอก (ซึ่งมันติด P&G ด้วยคะแนนเอกฉันท์จากกรรมการสัมภาษณ์ทั้งสามคน) บอกว่าสำหรับเด็ก IE เค้ามี offer ให้ทำ co-op (ฝึกงานหกเดือน ถึงตุลาไปเลย ซึ่งมีหลักสูตรของ IE รองรับให้จบสี่ปีได้เหมือนกัน) กดเครื่องคิดเลขคร่าวๆ ว่าตลอดโปรเจคคงฟันไป แสนสอง + แหงมๆ แหม๊!.. กลิ่นเงินมันโชยวุ้ยยย!!

มีอีกคนที่ต้องพูดถึง คือนางสาวแพรวภัทรา ที่ได้ไปฝึกงานที่ บังกะลอ! ... ฟังอีกครั้ง บังกะลอ ไม่ใช่บังกะโล... สำหรับคนที่ยังไม่รู้ บังกะลอคือเมืองที่เหมือนเปน 'silicon valley' ที่ India นั่นเอง เปนไงล่า เธอโกอินเตอร์จิงๆ ส่วนเบี้ยเลี้ยงก็พอเหมาะพอควรกับการทำงาน 'อินเตอร์' อะนะ ... ไว้ตอนปิดเทอมคงต้องมานั่งดูบล็อกมัน ว่าไปคราวนี้จะมีไรเพี้ยนๆอีกรึเปล่า

...โม้มามาก กลับไปอ่านหนังสือต่อดีกว่า (อย่าเรียกว่าต่อเล้ย เพิ่งจะเริ่มอ่านเนี่ย วันนี้... วุ้ย เบื่อ)