วันนี้เตรียม Pack ของไปสกอตแลนด์ครับ
ขอแจ้งไว้เลยว่า วันที่ 6-10 จะไปอยู่ที่ St' Andrews, Scotland เพราะฉะนั้นอาจจะไม่ได้เช็คเมล์ ออน M หรือว่าอัพเดทเว็บบล็อกนี้ (จากนั้น วันที่ 11 ตอนกลางคืนจะบินออกจากลอนดอน และกลับถึงกรุงเทพวันที่ 12 เพราะฉะนั้นอาจจะอัพอีกทีก็ตอนอยู่กรุงเทพแล้ว)
เพราะว่าวันนี้มัวแต่วุ่นรีดผ้า จัดของ
เรื่องที่เขียนก็หนีไม่พ้นมื้อเย็น
หึหึ
วันนี้ออกไปกินร้าน YAUATCHA แถวโซโห
มองในรูป เหมือนเปนร้านญี่ปุ่นเนอะ
แต่ไม่ใช่
มันเป็นร้าน Modern Chinese ที่ดังมักร้านหนึ่ง
มีสาขาไปประมาณ 5-6 ประเทศ
การันตีความดัง
ข้างบนก็เป็นเงี้ยะ
แต่เราไปกินข้างล่าง
ก็สวยดี มืดๆ ฮิปๆ
วันนี้สั่งติ่มซำ
อร่อยโคตรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรๆๆๆๆๆๆๆๆ
คิดถึงอากงสุดๆ อยากให้ได้มากินจัง
อร่อยทุกจาน
ติ่มซำที่นี่ไม่เหมือนที่เคยกินนะ
บอกแล้วว่ามันเป็น Modern Chinese
ติ่มซำเลยออกมาแปลกๆ
เช่น เปาะเปี๊ยะไส้เป็ด crispy duck (ก็เหมือนกินเป็ดโฟ แต่แทนที่จะเป็นแป้งแบบนั้น ก็กลายเป็นแป้งเปาะเปี๊ยแล้วเอามาทอด)
หรือแบบ ขนมจีบ แต่จะว่าเป็นขนมจีบก็ไม่ใช่ เพราะแป้งมันนุ่มๆหนืดๆแบบลูกครึ่งหนืดๆแบบกุ๊ยฉ่ายแต่นุ่มแบบก๋วยเตี๋ยวหลอด (แต่มันนุ่มกว่าก๋วยเตี๊ยวหลอดที่เคยกินมาทุกที่เลยว่ะ)
หรือไม่ก็ ก๋วยเตี๋ยวหลอด ที่ทำหน้าตาออกมาแบบเปาะเปี๊ยสด แป้งนี่นุ่มสุดๆๆๆๆๆๆๆ ข้างในเป็นไส้กุ้งกะฟองเต้าหู้ ไม่ก็ไส่กุ้งกับคะน้า
แต่ละจานนี่ แป้งสุดยอดดดดดดดดดมากอะ
แต่จานเด็ดที่นี่ก็คงหนีไม่พ้นจานที่เป็นเนื้อโกเบ ย่างแบบ Raw สไลด์บางๆ วางหลายๆชั้นบนผัดเห็ดเข็มทอง หัวหอม กะอะไรก็ไม่รู้
กินแล้วแทบลอย
เนื้อสุดยอดดดดดดดดดดดดดดด
(จานเนื้อนี่กำไรมาก เพราะกินเนื้อได้แค่สองคน คือเจ็กกะป๊อป)
มื้อนี้ท้องแทบแตก
กินจนปริ
เจ็กพาเดินออกไปแถวออกซ์ฟอร์ด ไปดูอีกร้านในเครือของร้านนี้ที่เจ๋งกว่าอีก แต่ลึกลับสุดๆ
ทางเข้าไปนี่เป็นตรอกแคบๆแถวออกฟอร์ด ร้างมากๆ แทบไม่มีใคร
เดินลึกเข้าไปตั้งสามสี่นาที
เรียกว่าถ้าไม่ insider จริงๆไม่รู้ว่ามีร้านนี้อยู่ในลอนดอน
ป้ายร้านนี่เล็กเท่าป้ายบ้านเลขที่ ข้างนอกนี่เนียนมาก นึกว่าเป็นตึกร้างด้วยซ้ำ (คือในซอยนี้มันเงียบ เปลี่ยวมากอะ) แต่ไม่ได้หมายความว่าตึกมันโทรมหรือไงนะ
ตกแต่งในซอกเล็กๆ ถ้าไม่สังเกตแทบจะไม่รู้ จนกระทั่งเห็นประตูร้านที่มีพนักงานเฝ้าอยู่ กะสักพักที่เบนซ์ AMG เข้ามาจอดเทียบ
...
จำชื่อร้านไม่ได้แล้วว่ะ
ท่าทางจะแพงสุดๆ
แล้วก็พาเดินไปที่โรงแรม Sanderson
มองข้างนอกนี่โคตรธรรมดา อย่างกับโรงแรมสามดาว
ข้างนอกนี่ ตึกสไตล์แบบธรรมดามากๆ อย่างกับสำนักงานเก่าๆในกรุงเทพ ไม่มีสไตล์ไรเร้ย
แต่ปีที่แล้วมันเป็นโรงแรมอันดับหนึ่งในลอนดอนว่ะ -_-
เปิดประตูเข้าไปแล้วค่อยถึงบางอ้อ
Hip สุดๆเลยครับทั่น
ข้างในนี่อย่างกับ Modern Art Gallery
บาร์ข้างๆ เห็นคนแล้วไม่สงสัยความ hip ของที่นี่เลย
เฟอร์นิเจอร์แต่ละชิ้น แบบ เก้าอี้ทรงริมฝีปาก เก้าอี้ครึ่งวงกลมที่มันห้อยมาจากเพดาน ประมาณนั้นอะ
ทุกชิ้นนี่ไม่ธรรมดา ขนาดลิฟต์ยังตกแต่งมีไฟเหมือนอยู่ในอวกาศ -_-
http://www.sandersonhotel.com/
วันนี้ขอแค่นี้แล้วกัน ต้องรีบไปนอนแล้ว พรุ่งนี้ต้องตื่นตั้งแต่ตีห้า (จะเที่ยงคืนอยู่และ-_-)
ขอแจ้งไว้เลยว่า วันที่ 6-10 จะไปอยู่ที่ St' Andrews, Scotland เพราะฉะนั้นอาจจะไม่ได้เช็คเมล์ ออน M หรือว่าอัพเดทเว็บบล็อกนี้ (จากนั้น วันที่ 11 ตอนกลางคืนจะบินออกจากลอนดอน และกลับถึงกรุงเทพวันที่ 12 เพราะฉะนั้นอาจจะอัพอีกทีก็ตอนอยู่กรุงเทพแล้ว)
เพราะว่าวันนี้มัวแต่วุ่นรีดผ้า จัดของ
เรื่องที่เขียนก็หนีไม่พ้นมื้อเย็น
หึหึ
วันนี้ออกไปกินร้าน YAUATCHA แถวโซโห
มองในรูป เหมือนเปนร้านญี่ปุ่นเนอะ
แต่ไม่ใช่
มันเป็นร้าน Modern Chinese ที่ดังมักร้านหนึ่ง
มีสาขาไปประมาณ 5-6 ประเทศ
การันตีความดัง
ข้างบนก็เป็นเงี้ยะ
แต่เราไปกินข้างล่าง
ก็สวยดี มืดๆ ฮิปๆ
วันนี้สั่งติ่มซำ
อร่อยโคตรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรๆๆๆๆๆๆๆๆ
คิดถึงอากงสุดๆ อยากให้ได้มากินจัง
อร่อยทุกจาน
ติ่มซำที่นี่ไม่เหมือนที่เคยกินนะ
บอกแล้วว่ามันเป็น Modern Chinese
ติ่มซำเลยออกมาแปลกๆ
เช่น เปาะเปี๊ยะไส้เป็ด crispy duck (ก็เหมือนกินเป็ดโฟ แต่แทนที่จะเป็นแป้งแบบนั้น ก็กลายเป็นแป้งเปาะเปี๊ยแล้วเอามาทอด)
หรือแบบ ขนมจีบ แต่จะว่าเป็นขนมจีบก็ไม่ใช่ เพราะแป้งมันนุ่มๆหนืดๆแบบลูกครึ่งหนืดๆแบบกุ๊ยฉ่ายแต่นุ่มแบบก๋วยเตี๋ยวหลอด (แต่มันนุ่มกว่าก๋วยเตี๊ยวหลอดที่เคยกินมาทุกที่เลยว่ะ)
หรือไม่ก็ ก๋วยเตี๋ยวหลอด ที่ทำหน้าตาออกมาแบบเปาะเปี๊ยสด แป้งนี่นุ่มสุดๆๆๆๆๆๆๆ ข้างในเป็นไส้กุ้งกะฟองเต้าหู้ ไม่ก็ไส่กุ้งกับคะน้า
แต่ละจานนี่ แป้งสุดยอดดดดดดดดดมากอะ
แต่จานเด็ดที่นี่ก็คงหนีไม่พ้นจานที่เป็นเนื้อโกเบ ย่างแบบ Raw สไลด์บางๆ วางหลายๆชั้นบนผัดเห็ดเข็มทอง หัวหอม กะอะไรก็ไม่รู้
กินแล้วแทบลอย
เนื้อสุดยอดดดดดดดดดดดดดดด
(จานเนื้อนี่กำไรมาก เพราะกินเนื้อได้แค่สองคน คือเจ็กกะป๊อป)
มื้อนี้ท้องแทบแตก
กินจนปริ
เจ็กพาเดินออกไปแถวออกซ์ฟอร์ด ไปดูอีกร้านในเครือของร้านนี้ที่เจ๋งกว่าอีก แต่ลึกลับสุดๆ
ทางเข้าไปนี่เป็นตรอกแคบๆแถวออกฟอร์ด ร้างมากๆ แทบไม่มีใคร
เดินลึกเข้าไปตั้งสามสี่นาที
เรียกว่าถ้าไม่ insider จริงๆไม่รู้ว่ามีร้านนี้อยู่ในลอนดอน
ป้ายร้านนี่เล็กเท่าป้ายบ้านเลขที่ ข้างนอกนี่เนียนมาก นึกว่าเป็นตึกร้างด้วยซ้ำ (คือในซอยนี้มันเงียบ เปลี่ยวมากอะ) แต่ไม่ได้หมายความว่าตึกมันโทรมหรือไงนะ
ตกแต่งในซอกเล็กๆ ถ้าไม่สังเกตแทบจะไม่รู้ จนกระทั่งเห็นประตูร้านที่มีพนักงานเฝ้าอยู่ กะสักพักที่เบนซ์ AMG เข้ามาจอดเทียบ
...
จำชื่อร้านไม่ได้แล้วว่ะ
ท่าทางจะแพงสุดๆ
แล้วก็พาเดินไปที่โรงแรม Sanderson
มองข้างนอกนี่โคตรธรรมดา อย่างกับโรงแรมสามดาว
ข้างนอกนี่ ตึกสไตล์แบบธรรมดามากๆ อย่างกับสำนักงานเก่าๆในกรุงเทพ ไม่มีสไตล์ไรเร้ย
แต่ปีที่แล้วมันเป็นโรงแรมอันดับหนึ่งในลอนดอนว่ะ -_-
เปิดประตูเข้าไปแล้วค่อยถึงบางอ้อ
Hip สุดๆเลยครับทั่น
ข้างในนี่อย่างกับ Modern Art Gallery
บาร์ข้างๆ เห็นคนแล้วไม่สงสัยความ hip ของที่นี่เลย
เฟอร์นิเจอร์แต่ละชิ้น แบบ เก้าอี้ทรงริมฝีปาก เก้าอี้ครึ่งวงกลมที่มันห้อยมาจากเพดาน ประมาณนั้นอะ
ทุกชิ้นนี่ไม่ธรรมดา ขนาดลิฟต์ยังตกแต่งมีไฟเหมือนอยู่ในอวกาศ -_-
http://www.sandersonhotel.com/
วันนี้ขอแค่นี้แล้วกัน ต้องรีบไปนอนแล้ว พรุ่งนี้ต้องตื่นตั้งแต่ตีห้า (จะเที่ยงคืนอยู่และ-_-)
Post a Comment