เอ่อ ลืมอัพเทดตั้งนาน โทดทีคับ

ช่วงนี้ชีวิตก็วุ่นวายแต่เรื่อง ' รับน้อง ' แหละคับ วุ่นตั้งแต่กลับมาจากอังกฤษ

งานแรกคือ ค่ายวิษณุำกรรมบุตร#3 หรือค่ายรับน้องของคณะวิดวะจุลา ที่จัดในวันที่ 18-20

ปีนี้มีการเปลี่ยนแปลงหลายอย่างเหมือนกัน ส่วนมากแล้วไม่ค่อยชอบหรอก ไม่รู้เปลี่ยนทำไม แต่ก็เอาเหอะ เค้าสั่งมาก็ต้องทำปายย

เนื่องจากน้องเยอะมัก เลยมีการแบ่งน้องออกเปน 'กองพัน' (เหมือนบ้านรับน้อง) ซึ่งส่วนมากแต่ละกรุ๊ปก็จะทำกองพันของตัวเอง ซึ่งประมาณ 4-5 กองพัน จะรวมเป็น 'กรม'

กรุ๊ป A ของกู ทำ กองพันทองแท้ (กรุณาเว้นวรรคตอนให้ถูกต้อง) สังกัด กรมดิ๊กๆ

อืมมม ลงเนื้อเพลงบูมบ้านดีมั้ยฟะ (ย้ำอีกทีว่าไม่ได้พาดพิงถึงใครเลยนะคับ)
พวกเรารวย พวกเราหล่อ พวกเราม่อๆๆ
พวกเราเก่ง พวกเราเจ๋ง พวกเราเห้ๆๆ
สุรานารีเบๆ สุรานารีเบๆ จ่ายตัง OK เก็บที่พ่อเรา

พ่อเราใหญ่ (x3)
พ่อเราเหลี่ยม (x3)
ใหญ่ๆเหลี่ยมๆ ใหญ่ๆเหลี่ยมๆ
พวกเราพันทองแท้ เอี๊ยยยยย!


เหอะๆๆๆๆ

Day 1

ถึงกองพันจะชื่อว่าทองแท้ แต่ก็ไม่ได้มีอภิสิทธิื์์อะไรเลยคับ หนำซ้ำยังเหมือนเปนกองพันเมียน้อย ตกทุกข์ได้ยากสองวันรวด วันนี้ซวยเพราะในบรรดา 22 กองพัน จะมี 4 กองพัน ที่ไม่ได้อยู่ห้องตึกสาม(มีแอร์) แต่โดนเด้งมา่ทำกิจกรรมละลายพฤติกรรมที่ลานใต้ตึกสี่ (ร้อน แถมมีแดดด้วย -_-)

ก็เจอน้องๆกองพันประมาณ 40 ชีวิต แมร่งงง เหนื่อยชิบหาย แป๊บเดียวตะโกนเต้นแล้งเต้นกาแทบไม่มีเสียง

วันนี้มีหน้าที่ขึ้นแสตนด์พูดคับ เป็นอารมณ์ประมาณว่า พี่ๆขึ้นไปพูดบนแสตนด์ แนะนำมหาลัย แนะนำคณะ จะออกกึ่งพิธีการนิดนึง พูดคนละสองสามบรรทัด มีเปนแปดสิบกว่าคิว

เรื่องของเรื่อง วันนี้ฝนตก ไอ้ที่ตั้งใจจะไปนั่งพูดบนแสตนด์ที่ลานเกียร์ก็เลยต้องย้ายไปพูดที่หอประชุม
แต่มันยกโต๊ะไปตั้งเปนแสตนด์ไม่ได้ว่ะ... ต้องเอาเก้าอี้โรงอาหารไป
สรุปคือ... ยืนขาแข็งขยับไปไหนไม่ได้บนเก้าอี้คับ +_+"

เนื่องจากมันมีประมาณแปดสิบคิว แถมมีร้องเพลงอีก ตอนซ้อมใหญ่ก็ต้องยืนขาชาไป 1 ชม มีเวลาพักหายใจ 15 นาที ก่อนน้องจะเข้ามาห้องประชุม ซึ่งกว่าจะรอน้องไลน์เข้า ไลน์ออกแล้ว ก็ปาเข้าไปเบ็ดเสร็จอีก ชั่วโมงครึ่ง

เมื่อยเชี่ยๆแล้ววววววววววววว

น้องแม่งคงกลัวเหมือนกัน พี่แม่งหน้าเครียดชิบหาย หารู้ไม่ว่าไอ้ที่หน้าบึ้งเหมือนตูดก็เพราะกูเมื่อยเหี้ยๆแร้วววว
ปล่อยมุขบางมุขไป น้องแม่งแอบขำ แต่ขำไปแป๊บเดียวเหนหน้าพี่แม่งก็กริบอย่างเดิม 55555




Day 2

วันนี้ไปบำเพ็ญประโยชน์กันครับ เดิมที่กำหนดการคือไปปลูกป่าที่พระประแดง แต่อย่างที่บอกว่ากองพันเราเหมือนเปนกองพันเมียน้อย อยู่ดีๆถูกคำสั่งปลดฟ้าผ่ามาจากเบื้องบนให้ย้ายไปป่าชายเลน ป้อมพระจุลฯ สมุทรปราการ

คือ อารมณ์แบบว่า เตรียมพร้อมไปป่าบกน่ะครับ กางเกงยีนส์ รองเท้าผ้าใบ

แล้วอยู่ดีๆจะให้กูไปป่าชายเลนเนี่ยนะ -______-

อย่างที่เหนในรูปแหละคับ
อารมณ์ประมาณว่า ไฮโซบ้านนอกมาก
เดินตีนเปล่ากางร่มบนคันนา ยาวววสุดลูกหูลูกตา ประมาณ 7 โลได้ เปนชั่วโมงอะ มีแบบ สะพานไม้เดี่ยวด้วย เดินๆไปยังแอบนึกว่าเด๋วแม่งจะมีสะพานเชือกคู่ให้กูไต่ไปมั้ยวะ วันนี้ก็เปนวันที่สองที่ใช้ขาแบบ Heavy Duty

ภารกิจของเราคือ ปลูกป่าชายเลนคับ แต่ยังไม่ทันจะถึงที่ปลูก N' ฝ้าย กะ N' Bell (#1, #2 กองพันเรา) เกิดอาการหน้ามืด เลยมีพี่ๆมาช่วยปฐมพยาบาลกันยกใหญ่ (แต่น้องก็ยังมีแรงถ่ายรูป 5555 - ดูภาพ Chicky Club Part I คับ)

ไปๆมาๆพี่ๆก็สงสารน้องเหลือเกิ้นนนน เลยตัดสินใจนั่งพักกันใต้ต้นไม้่กลางคันนา นั่งดูปลาตีน (โรแมนติกจัง) และขบวนทัพเดกวิดวะเดินต่อปายยยย ต่อปายยยย ต่อปายยยยยยยยยยย


...


เชี่ย

แม่งยังเดินไม่ถึงอีกเหรอวะ -_-

นั่งได้สักพัก ก็ถามน้อง 'เอ่อ น้องคับ จะไปต่อมั้ย นั่งนานแล้วนะ แต่มันก็ไกลนะ ถ้าไม่ไหวก็บอกได้'

น้องไม่ตอบ...

(พี่ซุบซิบกันแป๊บนึง ก่อนจะลงมติตามใจฉันว่า)

อ้า น้อง งั้น พักกินข้าวตรงนี้ละกันคับ เด๋วแม่งปลูกป่าเสร็จก็เดินกลับมากันเอง

...

เย้ววว

แล้ว Chicky Club ก็เกิดขึ้นด้วยประการฉะนี้
น้องป่วยสองคน มีพี่ดูแลกัน 8 คน Take Care กันดีจริงๆ (อยากอู้ก็ไม่บอก ส๊าดดดดด 555)


วกกลับไปหาพวกที่เหลือครับ ที่ไป ปลูกป่ากัน
ได้ข่าวกลับมาว่า Mission Failed (5555 กูเปนแก๊งคคนฉลาดโว้ยย)
ด้วยเหตุที่มันเปนโคลน พอเดินไปมากๆ โคลนเลยยวบ ทำให้เดินต่อไม่ได้ ... โคลนดูดเลยล่ะ
ประมาณว่า ต้องฉุดกันขึ้นมาอะ

สรุปก็ลงไปแค่ไม่กี่คน ซึ่งก็...เละทั้งตัวคับ


ขากลับมีรถขนน้ำล้างตัวให้ แต่ไม่วายต้องหาเสื้อค่าย กางเกงเล และ กางเกงใน เปลี่ยนให้ผู้กล้าหาญทุกท่าน

ส่วนกิจกรรมเยนวันนี้เปนคุยพัฒน์ ไม่ขอลงรายละเอียดละกัน ไม่มีไรมาก



Day 3

วันสุดท้าย... อ่า วันนี้ไม่มีไรมาก ตอนเช้าก็เล่นเกมส์กะแลกเฟรนดชิปกัน แล้วก็ทำโหวตต่างๆนาๆ
ไอ้อาร์ตไอ้เกดแอบดีจราย ได้โหวตสวย#1 กะสวย#2 (เนื่องจากมีผู้เข้าชิงแค่สามคน)

แต่ของไอ้อาร์ตนี่ ไม่หวายแล้วว่ะ เฟรนดชิป

พี่อาร์ตน่ารักที่สุึดเลยคับ
พี่อาร์ตสวยจังเลยค่ะ
'อย่าคิดว่าตัวเองน่ารัก.. เพราะคุณคิดถูกแล้ว'

... โห น้อง เขียนไปให้มันได้ยังไงฟร้าาา



แต่ค่ายมันไม่ได้จบแค่นี้คับ หลังจากนั้นควันหลงก็มาลงที่ MSN คุยห้องรวมแทบระเบิดทุกวัน บางวัน คุยแค่วันเดีบวต้อง Archieve เซฟ History ถึงสองไฟล์ (คุยอะไรกันนักหนาฟะ)

เมื่อวานก็ไปเลี้ยงน้องกองพันกันคับ เลี้ยงข้าวกลางวัน เลี้ยงเกะ เลี้ยงข้าวเย็นน้องที่เหลือรอดจากการทนพี่ร้องคาราโอเกะกว่าสามชั่วโมง (เหลือคนเดียว 5555)

แมร่งง ไม่ได้ร้องเกะสะใจแบบนี้มานานแล้วว่ะ (เพราะเกดไม่อยู่แน่เลย)
คน 16 คน ไมค์ 4 ตัว ขนาดอยู่ที่เกดตัวนึง อยู่ที่พี่ๆอีก1-2ตัว กะน้อง 1-2 ตัว (ผลัดกัน) มันยางบ่นว่าวันนี้ร้องได้น้อยเลย (แต่พี่ทุกคนเหนว่าวันนี้ไดร้องเยอะชิบบบ)

ปีนี้มีแนวโน้มต้่องกรอบแน่ๆเลยอะ
เลี้ยงน้อง เยอะทั้งจำนวนครั้ง และปริมาณน้อง

พี่กรุ๊ปเหลือยี่สิบกว่าคน นี่เพิ่งจะเลี้ยงน้องกองพันไป เด๋วต้องเลี้ยงน้องกรุึ๊๊๊ป ปีนี้เพิ่มเปนห้าสิบคน
ตายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

คิดแล้วเศร้าว่ะ $_$"