หลังๆนี่ชักจะอัพไดไม่ค่อยทันซะแร้ว

เขียนรวบเลยละกัน.. ยาวหน่อยนะเฟ่ย

ว่าด้วยเรื่องงานบอลจุฬา-ธรรมศาสตร์

วันนี้ เป็นวันแรกที่ได้ร่วมงาน
เสื้อปีนี้ของจุฬา ผ้ามันบางไงก็ไม่รู้ว่ะ บางซะจน .... แถมไอ้โลโก้ที่ปักๆก็แข็งคันคะเยออีก T_T
ก็เลยต้องใส่เสื้อกล้ามทับปาย

ความจริงที่คณะเค้ามี่แบกเสลี่ยงผู้อัญเชิญพระเกี้ยวกัน แต่ว่า ต้องใส่ชุดพิธีการ (แหงล่ะ) แถมต้องไปตั้งแต่เช้า
งานนี้ก็เลยขอบายละกัน

ไปถึงมาบุญครองตอนเที่ยงครึ่ง นัดเจออุ้ยเจอแววเจอโอกับพี่มัดสะถา(เคราเถื่อนเหมือนเคย) ไอ้โอไม่รู็มีใครเป่าหูว่าแสตนด์จะเต็ม เลยรีบกันใหญ่ (ไม่อยากเสียตังร้อยนึงว่ะ) ซื้อแมคเทคเอ้าท์ไป

หลังจากที่ทราบว่าต้องรอพีอีกสักพัก ก็เลยนั่งปิคนิคแดกกันที่สวนหย่อมหน้าประตูทางเข้าแสตนด์แหละฟะ
ปรากฏว่านอกจากพีแล้ว ยังมีเพื่อนมันอีกคน รายนี้รออีกเป็นชาติ ไอ้พีทแม่งดูหน้าเครียดไปเลย กว่าเจ๊แกจะมาก็ล่อเข้าไปเกือบบ่ายสอง รอกันเจ็ดคนถึงครึ่งชั่วโมง ที่แย่ก็คือตอนมาถึงก็ไม่มีขอโทษขอโพย แถมตอนจะขึ้นแสตนด์เจ๊แกกลับหลบไปโดยไม่บอกกล่าว อะไรวะ ให้คนอื่นเค้ารอตั้งนานแต่เสือกหนีไปเนี่ย ไม่ไหวๆ


ก่อนขึ้นแสตนด์ก็ได้รับของแจกมากมาย ขอบอกว่ามากมายยจริงๆ เอาเป็นว่า นี่คืออุปกรณ์ทั้งหมดที่มี
อุปกรณ์การเชียร์
- เพลท 1 : 16
- เพลท 1 : 1 x 4 แผ่น 8 สี
- แผ่น... เค้าเรียกไรวะ ที่เปนอลูมิเนียมอะ
- พัด... เหมิอนตอนสาธิตสามัคคีอะ (ไม่ได้ใชั้เร้ย)
- ร่ม... กันแดด เย้
- มือตบ อยากได้กลับบ้านว่ะ -_-



ถัดจากอุปกรณ์การเชียร์ ก็เป็น ถุงยังชีพ... ไม่รู้สรรหาของมาจากไหน เยอะเหี้ยๆๆๆๆๆๆ (ดีจราย ได้ของฟรี)
ถุงยังชีพนั้นแจกเพื่อให้ยังชีพได้ตลอดการนั่งแสตนด์กว่าหกชั่่วโมงโดยไม่ลุกไปไหน อุปกรณ์ที่ให้มีมากมายจริงๆ มาไล่กันเรย
หมวดอาหาร ขนม เครื่องดื่ม
- ข้าวปั้นสามเหลี่ยมโออิชิ
- ขนมปังฟาร์มเฮ้าส์ไส้สังขยา
- นมหนองโพ
- ไวตามิลค์ x2 กล่อง
- น้ำขวด
- กรีนนัท
- หมากฝรั่ง x2

หมวดเครื่องแต่งกาย
- เสื้อยืด สานใจไทยสู่ใจใต้ เวอร์ชั่น CU-TU 61
- เข็มกลัด สานใจไทยสู่ใจใต้
- หมวก CU-TU 61

หมวดหนังสือ
- POP Magazine
- หนังสือ แตกต่าง แต่ไม่แต่กแยก

หมวดเครื่องอำนวยความสะดวก / ยา
- พัด Orange
- พัด กีฬามหาลัย
- กระดาษชำระ 1 ม้วน
- ยาดมพีเปกซ์
- Counterpain Cool
- Pan cosmetic Sunscreen Cream (สีเบจ) SPF30

เหอๆ...

คิดดูเองแล้วกันว่าเยอะขนาดไหน


ที่นั่งกู โลเคชั่นเจ๋งว่ะ อยู่ตรงกลางแถวหน้าๆเลย เห็นชัดทุกโชว์ (โดยเฉพาะหลีด) เย่ะ


เพื่อนูที่วิดวะทั้งหลาย แบกเสลี่ยงอัญเชิญพระเกี้ยวอยู่ อลังว่ะ

งานวันนี้ขอบอกว่าหนุกจริงๆว่ะ ก็ไม่ได้คาดหวังอะไรกับงานนี้หรอก มาเพราะอยากลองขึ้นแสตนด์บ้าง (ตอนสาธิตสามัคคีก็ไมไ่ด้ขึ้นนี่นา)โชว์พี่จั๊ดนี่ให้ห้าดาวเรย ห่า... ขำเหี้ยๆ ยิ่งกว่าดูตลกคาเฟ่ ไม่น่าเชื่อว่ามันจะฮาจนบังความสำคัญของหลีด และทำให้แทบจะไม่สนใจบอลเรย (ยกเว้นตอนถูกยิง 55) แมร่งงง แต่ละมุข แต่ละท่าเต้น ลูกบ้านี่เต็มเปี่ยม แถมยังได้ลูกกอล์ฟกับพี่มดมาแหกปาก (ย้ำ แหกปากจริงๆ) เสริมมุขตุ๊ดอีก (ไอ้พีทนั่งอยู่ดีๆยังเจอลูกหลงเลย เจอลูกกอล์ฟเรียกให้ที (เอ๊ะ สองทีนี่ห่วา) คนหันมามองตามพรึ่บ... เกิดครับ เกิดอีกแล้วววว) ตั้ง้แต่ตอนเปิดตัวที่มีหลีดปลอมมาเต้น (เต้นกันได้ไงวะ) การนำเสนอวิธีการใช้ถุงยังชีพ โชว์แรป"ยกมือขึ้น"กะสาวอะโฟร่ ฯลฯ สังเกตได้เลยว่าตอนไหนที่เริ่มเนือยๆขึ้นมา พอทีมพี่จั๊ดมาปุ๊บแสตนด์จุฬาจะเปลี่ยนเป็นคนละอารมณ์ทันทีเลย (ไม่เว้นแม้ตอนรู้ว่าบอลแพ้) พลังพี่แกเค้าเยอะจริงว่ะ ส่งได้ทั้งสแตนด์ที่หงอยๆเป็นเฮฮาได้แทบจะทันที

ตัวอย่าง
การสาธิตวิธีใช้ถุงยังชีพ
- ขนมปังฟาร์มเฮ้าส์ไส้สังขยา : บิออกเป็นสองส่วน แล้ว... ปิดตา (แบบแตงกวา)
- ไวตามิงค์ : ยัด"นม" (เขาบอกว่าเลิกสนใจนมกลมๆได้แล้ว มาดูนมเหลี่ยมๆดีกว่า T_T)
- POP Magazine : เอาไว้พัด
- พัด : เอาไว้อ่าน
- พีเปกซ์ : สวนทวาร
- กระดาษชำระ : roll-on ทารักแร้ (เป็นลูกกลิ้ง)

อะไรของมันเนี่ยยยย

ความจริงที่เขียนนี่คงไม่ค่อยจะขำหรอก แต่ต้องมาดูเองว่ะ ขำจริงๆ คาเฟ่ชิดซ้าย ใครดูซานเทียนคงพอนึกสภาพออกว่าจะเกิดอะไรขึ้นเมื่อสามคนนี้มาอยู่ด้วยกัน

ถึงวันนี้ บอลจะแพ้ แต่ก็ไม่เปนไร
ยังไงวันนี้ที่มา ได้มีโอกาสขึ้นแสตนด์จุฬา ก็หนุกหนานแล้วว่ะ
หกชั่วโมงที่ต้องทนนั่งเมื่อย หรือความร้อนในช่วงแรกๆที่ต้องนั่งรอ ไม่ได้ทำให้ความมันส์ลดลงเลย
ได้แสดงสปิริต ได้เห็นความตั้งใจของหลายๆฝ่าย

งานนี้มันไม่ใช่แค่ดูบอลแล้วก็กลับ แค่มาถ่ายรูป ดูหลีด หรือแค่มาทำอะไรเพราะถูกเรียกให้มา จำใจมา
แต่มันคือการที่เราได้อยู่กับคนหมู่มาก ได้ลงมือลงแรงร่วมกัน เปิดหัวใจรับสิ่งค่้างๆเต็มที่
ความรู้สึก ความประทับใจ และสิ่งอื่นๆทางใจที่ได้มา มันคุ้มค่ากว่ากันเยอะ

วันนี้รักจุฬาจังเลย

ลีดจุฬา 60 ก็มา


เจอกันอีกปีหน้าเน่อ


========================================

ส่วนเรื่องหางบสมุดกรุ๊ปของวันศุกร์ที่ผ่านมา....
เนื่องจาก sponsor สำหรับพิมพ์สมุดกรุ๊ป A ยังอยู่ในสภาวะวิกฤตยิ่งนัก
จึงต้องมาดิ้นรนหาสปนอเซอร์ในย่ายสีลมกัน (แทนที่ปิดกีลามหาลัยว่างๆจะมานั่งทำ เสือกไม่ทำ -_-)

ว่าแล้วหน่วยกล้าตาย 8 ชีวิต 2 ทีม (Team 1 กู คิน เกตุ วัน Team 2 แดน ขวัน ปอ วันผอม)
ก็ตะลุย สีลม แยกย้ายกันไป Team 2 เก็บตั้งแต่ต้นถนนถึงซอยคอนแวนต์ Team 2 ก็จากซอยคอนแวนต์ถึง CP
(เหมือน The Apprentice เลยแฮะ)

ถามว่าไปขอสปอนเซอร์ยังไงเหรอ หึ
นั่งดู Directory เลยว่าแต่ละชั้นมีบริษัทอะไรที่น่าจะไปขอบ้าง
แล้วก็กดลิฟต์ไปโลด ให้ผู้หญิงเป็นหน่วยกล้าตายไปทำความแนะนำ (ได้ข่าวว่าอีกทีมส่งพี่แดนเป็นกองหน้า)

ส่วนมากปฏิกิริยาตอบรับจะมีสองอย่าง คือถ้าเค้าไม่รับเรื่องเอาไว้เฉยๆ (ไปพิจารณาทีหลัง หรือว่าดองก็แล้วแต่บุญกรรมละกัน) ก็จะเป็นประเภทที่ต้องไปติดต่อฝ่ายการตลาดที่สำนักงานใหญ่อีกที

แต่ถ้ารายไหนเกิดมีคนมานั่งคุยด้วย และให้ความสนใจขึ้นมา ก็ ค่อยเข้าไปคุยด้วย

วันนั้นตระเวนสามตึก ไปที่ Liberty Square ตึกในซอยคอนแวนต์ที่มีพวกกวดวิชา แล้วก็ที่ CP TOWER

ผลปรากฏว่า จากการเทียบความเป็นไปได้ในการได้สปอนเซอร์ ทีมกรูชนะ เย้

อย่างน้อยวันนี้ก็ประสบความสำเร็จล่ะวะ raise fund ได้เพียงพอสำหรับการพิมพ์สมุดได้สองปกแหนะ (ตอนแรกกะจะพิมพ์แค่ปกเดียวด้วยซ้ำไป)

แต่ยังไงก็ต้องรอติดต่อกลับอีกที อืมมมม

โอเค วันนี้ยาวมากและ แค่นี้ละกัน อย่าลืมเม้นท์ด้วยเว่ย


========================================